تشخیص و درمان انقباض برونش ناشي از ورزش
انقباض برونش ناشي از ورزش (EIB) به صورت تنگ شدن راه‌هاي هوايي به دنبال فعاليت توصيف مي‌شود. بيش از 10 جمعيت عمومي و تا 90 از افرادي که قبلا تشخيص آسم برايشان گذاشته شده، دچار EIB هستند. علايم شايع سرفه، خس‌خس (ويز) و احساس فشردگي قفسه سينه به دنبال ورزش را شامل مي‌شوند، هرچند بسياري از ورزشکاران، نشانه‌هاي غيراختصاصي از قبيل خستگي و اختلال عملکرد را نشان مي‌دهند. در ابتدا بايد اسپيرومتري جهت ارزيابي آسم مزمن زمينه‌اي انجام شود؛ هرچند در اغلب موارد نتيجه اين آزمون طبيعي است. ممکن است امتحان باليني آگونيست‌هاي بتا- 2 کوتاه‌اثر يا آزمون تحريک بيشتر برونش جهت تاييد تشخيص لازم باشد. گزينه‌هاي درمان غيردارويي شامل اجتناب از محرک‌هاي شناخته‌شده، انتخاب ورزش‌هاي داراي تهويه دقيقه‌اي پايين‌تر، گرم کردن قبل از ورزش و استفاده از ماسک تبادل حرارت در هواي سرد است. آگونيست‌هاي بتا- 2 کوتاه‌اثر به عنوان داروي خط اول در درمان‌هاي دارويي توصيه مي‌شوند؛ ولي در موارد مقاوم ممکن است آنتاگونيستهاي گيرنده لکوترين يا کورتيکواستروييدهاي استنشاقي همراه با آگونيست‌هاي بتا- 2 طولاني‌اثر يا بدون آن‌ها، لازم باشند. اگر علي‌رغم درمان علايم ادامه يابد، تشخيص‌هاي ديگري از قبيل علل قلبي، علل ريوي ديگر، اختلال عملکرد تار صوتي يا اضطراب بايد مد نظر قرار گيرند.
مقدمه
«انقباض برونش ناشي از ورزش» (EIB) در افراد فعال از نظر جسمي مشکل شايعي محسوب مي‌شود. EIB به صورت يک انقباض برونشي گذرا و برگشت‌پذير که در طول ورزش شديد يا پس از آن اتفاق مي‌افتد، مشخص مي‌شود. اين مشکل ممکن است در افراد داراي زمينه آسم يا بدون آن اتفاق بيفتد. انقباض برونش تحريک‌شده با ورزش در افرادي که آسم زمينه‌اي دارند، تحت عنوان «آسم ناشي از ورزش» شناخته مي‌شود. اين مقاله در مورد تشخيص و درمان EIB در افرادي که آسم زمينه‌اي ندارند، بحث مي‌کند. برنامه ملي آموزش و پيشگيري از آسم(1)، راهکارهايي را براي تشخيص و درمان آسم ارايه کرده است.
اپيدميولوژي و اتيولوژي
EIB در افرادي که در ورزش‌هاي استقامتي شرکت مي‌کنند و ورزش‌هايي که نيازمند تهويه دقيقه‌اي زيادي هستند، شايع‌تر است. بيش از 10 از جمعيت عمومي و تا 90 از افرادي که قبلا تشخيص آسم برايشان مطرح شده، به EIB دچارند. شيوع EIB در ورزشکاران بين 50-11 متغير است؛ هرچند در ورزشکاران مبتلا به آسم به 90 هم مي‌رسد. EIB همچنين به طور شايعي براي ورزشکاران در هواي سرد اتفاق مي‌افتد و تقريبا در 50 از اسکي‌بازان کراس‌کانتري المپيک يافت شده است.
در افرادي که آسم ندارند، تنفس سريع هواي سرد و خشک براي يک زمان طولاني، يک زمينه مناسب براي ايجاد EIB است. زماني که فرد ورزش را تمام مي‌کند، راه‌هاي هوايي، واکنشي به صورت اتساع عروقي براي گرم کردن راه هوايي نشان مي‌دهند که نتيجه آن از دست رفتن آب و نيز احتقان راه‌هاي هوايي است. اين روند باعث انقباض برونش و آزاد شدن واسطه‌هاي پيش‌برنده التهاب مي‌شود. علت احتمالي ديگر شايد محرک‌هاي محيطي از قبيل گاز کلر موجود در استخرهاي شنا يا گازهاي حاصل از تجهيزات بازسازي سطوح يخي باشند. افراد مبتلا به EIB و آسم زمينه‌اي، معمولا تشديد التهاب زمينه‌اي و بيش‌فعاليتي راه هوايي ناشي از هر يک از اين مکانيسم‌ها يا ناشي از آسم مزمن داراي کنترل نامناسب را تجربه مي‌کنند.
تشخيص
علايم
علايم مشخصه EIB شامل ويز، تنفس بريده‌بريده، تنگي نفس، سرفه يا احساس فشردگي قفسه سينه در طول ورزش يا پس از آن است. اين علايم معمولا طي ورزش‌هاي شديد اتفاق مي‌افتند و حدود 10-5 دقيقه پس از ورزش به حداکثر خود مي‌رسند. از علايم غيرمعمول اين مشکل مي‌توان به احساس خستگي، از فرم خارج شدن، کم آوردن نسبت به رقيبان، و ناراحتي شکمي اشاره کرد.
نشان داده شده که علايم گزارش‌شده توسط خود شخص، پيش‌بيني‌کننده‌هاي ضعيفي براي EIB هستند زيرا مشکلات ديگر از قبيل اختلال عملکرد تار صوتي مي‌توانند باعث علايم مشابهي شوند. بنابراين علايم و نشانه‌ها نبايد به تنهايي جهت تشخيص EIB به کار روند. در معاينه فيزيکي بيماران مبتلا به EIB اغلب نکته قابل ملاحظه‌اي وجود ندارد. اگر بيماران در زمان علامت‌دار بودن ارزيابي شوند، شايع‌ترين يافته‌ها تاکي‌پنه و ويز انتهاي بازدمي خواهد بود.
بررسي‌ها
در بيماران مبتلا به EIB احتمالي، اسپيرومتري جهت رد آسم زمينه‌اي بايد انجام شود (شکل 1). اسپيرومتري طبيعي در حال استراحت در بيماران مبتلا به EIB شايع است. اگر اسپيرومتري انسداد را نشان دهد، آزمون‌هاي اضافي قبل و بعد از مصرف آلبوترول توصيه مي‌شود. انسداد برگشت‌پذير دلالت بر آسم مزمن پايدار دارد.
اگر بيمار يک ورزشکار تراز اول نيست، قدم بعد عبارت است از امتحان کردن تجويز يک آگونيست بتا- 2 کوتاه‌اثر. تنها ورزشکاراني که در مسابقات تراز اول شرکت مي‌کنند نياز به ارايه مدارک مبتني بر آزمون‌هاي عيني جهت استفاده از داروهاي ممنوع آسم دارند. معمولا جهت تعيين موفقيت درمان، پيگيري بعد از 2-1 هفته لازم است. پاسخ ناکافي بيمار به درمان، مستلزم انجام آزمون‌هاي بيشتر است.
براي ورزشکاران تراز اول يا آن دسته از مبتلايان به EIB که به درمان آزمايشي با آگونيست بتا- 2 کوتاه‌اثر پاسخ نداده‌اند، آزمون‌هاي تحريک برونش مي‌توانند براي تعيين کاهش‌هاي برانگيخته در حداکثر حجم بازدمي در ثانيه اول (FEV1) به کار روند. دو نوع اصلي از آزمون‌هاي تحريکي برونش وجود دارند: مستقيم و غيرمستقيم. اغلب آزمايشگاه‌هاي عملکرد ريوي قادر به انجام آزمون‌هاي چالش مستقيم از قبيل مواجهه با متاکولين هستند. برخي از آزمايشگاه‌ها آمادگي انجام چالش‌هاي غيرمستقيم از قبيل آزمون چالش ورزش را نيز دارند که مي‌تواند EIB را با دقت تشخيص بدهد. به علاوه، چالش‌هاي غيرمستقيم مي‌توانند با اسپيرومتر دستي در همان محلي که ورزشکار علايم را نشان مي‌دهد، انجام شوند. چالش‌هاي مستقيم حساسيت کمتري نسبت به چالش‌هاي غيرمستقيم دارند. بنابراين چالش‌هاي غيرمستقيم آزمون تشخيصي ارجح براي EIB به شمار مي‌آيند. مثال‌هايي از آزمون‌هاي غيرمستقيم در جدول 1 فهرست شده‌اند. اگر نتايج آزمون‌هاي تحريک برونش طبيعي باشد، تشخيص‌هاي ديگر را بايد مد نظر قرار داد (جدول 2).
درمان
EIB صرف نظر از شدت علايم، جنبه‌هاي زيادي از زندگي فرد را مي‌تواند تحت تاثير قرار دهد. هدف اصلي از درمان اين است که بيماران بتوانند به صورتي ايمن ورزش کنند. اهداف ثانويه بايد شامل فعال نگهداشتن ورزشکاران در همه سطوح و کمک به ايجاد بالاترين کارايي در ورزشکاران رقابتي باشد. نشان داده شده که علايم آسمي مرتبط با ورزش، نمرات کيفيت زندگي مرتبط با سلامت را در نوجوانان کاهش مي‌دهند. يک گزارش نشان داد که در موارد مرگ‌هاي حين ورزش مرتبط با آسم، بسياري از ورزشکاران تنها آسم خفيفي داشته‌اند.
درمان غيردارويي
چندين گزينه غيردارويي جهت درمان EIB وجود دارد. راه‌هاي اصلي مقابله، شامل اجتناب از محرک‌هاي شناخته‌شده (آلرژن و محيطي) و انتخاب ورزش‌هايي با تهويه دقيقه‌اي پايين (نوبت‌هاي کوتاه‌مدت ورزش) همانند فوتبال، بيس‌بال، کشتي يا دو سرعت هستند. اگر چه گزينه‌هاي درماني غيردارويي مي‌توانند موثر باشند، همه ورزشکاران مبتلا به EIB بايد يک آگونيست بتا- 2 کوتاه‌اثر در دسترس داشته باشند.
گرم کردن پيش از ورزش
مدارکي وجود دارد که دوره گرم کردن پيش از ورزش ممکن است انقباض برونشي مرتبط با EIB را از طريق القاي يک دوره بدون پاسخ کاهش دهد. با اين حال نشان داده نشده است که اين عمل در ورزشکاران تراز اول در هواي سرد کمک‌کننده باشد.
ماسک تبادل حرارت
ماسک‌هاي تبادل حرارت جهت کاهش مواجهه با هواي سرد طي ورزش در ورزشکاران مبتلا به EIB طراحي شده‌اند. اين وسايل را معمولا در فروشگاه‌هاي مخصوص دوندگان يا به صورت آنلاين مي‌توان پيدا کرد. نشان داده نشده است که استفاده از ماسک به اندازه پيش‌درماني با آلبوترول در پيشگيري از انقباض برونش موثر باشد. يکي از محدوديت‌هاي اصلي ماسک‌هاي تبادل حرارت اين است که ممکن است در طول مسابقه قابل استفاده نباشند.
تغذيه
يک مرور منابع پيشنهاد مي‌کند که محدوديت دريافت سديم براي 2-1 هفته مي‌تواند انقباض برونش به دنبال فعاليت را در بيماران داراي آسم يا EIB کاهش دهد؛ ولي هنوز مطالعات بلندمدت در اين مورد کم هستند. به علاوه يک مطالعه متقاطع دوسوکور نشان داد که مصرف مکمل روغن ماهي حاوي امگا- 3 با دوز بالا براي 3 هفته، استفاده از گشادکننده‌هاي برونش را در گروه درمان کاهش مي‌دهد. محدوديت‌هاي اين مطالعه عبارتند از حجم کم نمونه و عدم اشاره به عوارض جانبي مصرف روغن ماهي حاوي با دوز بالا امگا- 3.
درمان دارويي
دارودرماني اساس درمان افراد مبتلا به EIB است (جدول 3). اگر چه درمان دارويي به‌خوبي مورد مطالعه قرار گرفته، تحقيقات بيشتري جهت افتراق بين درمان بهينه در افراد داراي EIB همراه با آسم زمينه‌اي و افراد مبتلا به EIB بدون آسم لازم است.
آگونيست‌هاي بتا- 2
آگونيست‌هاي بتا- 2 استنشاقي، دو نوع کوتاه‌اثر و طولاني‌اثر دارند. آگونيست‌هاي بتا- 2 کوتاه‌اثر درمان خط اول توصيه‌شده در برخورد با EIB به صورت پيشگيرانه و جهت درمان علايم حاد به شمار مي‌آيند. اين داروها بايد 15 دقيقه قبل از ورزش استفاده شوند. حداکثر فعاليت آن‌ها مشخصا در دقيقه 60-15 پس از مصرف و طول اثر آن‌ها تقريبا 3 ساعت است. نگراني فزاينده‌اي در مورد ايجاد تاکي‌فيلاکسي با مصرف روزانه آگونيست‌هاي بتا- 2 کوتاه‌اثر وجود دارد. لذا اين داروها تنها بايد پيش از تمرين‌هاي شديدتر يا قبل از مسابقه استفاده شوند. اگرچه مشخص شده که آگونيست‌هاي بتا- 2 طولاني‌اثر در افراد داراي EIB موثرند ولي اداره نظارت بر غذا و داروي ايالات متحده (FDA) توصيه کرده که اين داروها در افراد داراي آسم استفاده نشوند؛ مگر آن‌که يک داروي کنترل‌کننده بيماري- از قبيل کورتيکواستروييد استنشاقي- همراه آن‌ها مصرف شود. نشان داده شده که مصرف همزمان کورتيکواستروييدهاي استنشاقي و آگونيست‌هاي بتا- 2 طولاني‌اثر در درمان EIB موثرتر و بهتر از مصرف کورتيکواستروييدهاي استنشاقي به تنهايي هستند.
تثبيت‌کننده‌هاي غشاي ماست سل
مشخص شده که تثبيت‌کننده‌هاي غشاي ماست سل در درمان EIB از آنتي‌کولينرژيک‌ها موثرتر ولي از آگونيست‌هاي بتا- 2 کوتاه‌اثر کم‌اثرترند. تثبيت‌کننده‌هاي غشاي ماست سل بايد 20-15 دقيقه قبل از ورزش استفاده شوند. توليد اسپري‌هاي استنشاقي با دوز معين (metered-dose inhalers) به دليل دشواري ساخت آن‌ها بدون پيش‌رانه کلروفلوروکربن، متوقف شده است؛ با اين حال کرومولين هنوز به صورت يک محلول ريزقطره (nebulized) در دسترس قرار دارد.
کورتيکواستروييدهاي استنشاقي
کورتيکواستروييدهاي استنشاقي، داروهاي کنترل‌کننده بيماري محسوب مي‌شوند و اساس درمان را در بيماران داراي آسم پايدار تشکيل مي‌دهند. يک فرابررسي نشان داد که استفاده از کورتيکواستروييدهاي استنشاقي براي 4 هفته يا بيشتر، درصد کاهش FEV1 پس از ورزش را کم مي‌کند. مطالعات اندکي موجود است که کورتيکواستروييدهاي استنشاقي را با ساير درمان‌هاي EIB مقايسه کنند.
آنتاگونيستهاي گيرنده لکوترين
مشخص شده است که آنتاگونيستهاي گيرنده لکوترين منفعت پايداري عليه EIB دارند. شروع فعاليت مونته‌لوکاست طي 2 ساعت است و فوايد پيشگيرانه آن عليه EIB تا 24 ساعت پس از يک دوز منفرد خوراکي ادامه مي‌يابد. در مقايسه با سالمترول، مونته‌لوکاست تاثير مشابهي در جلوگيري از EIB پس از 2 و 5/8 ساعت دارد ولي پس از 24 ساعت مونته‌لوکاست موثرتر است. نشان داده شده که آگونيست‌هاي بتا- 2 کوتاه‌اثر در جلوگيري از EIB موثرتر از مونته‌لوکاست هستند. نشان داده نشده که استفاده از مونته‌لوکاست باعث تاکي‌فيلاکسي شود.
ساير داروها
ايپراتروپيوم (Atrovent)، آنتي‌کولينرژيکي است که مقداري محافظت بر ضد EIB ايجاد مي‌کند ولي به اندازه آگونيست‌هاي بتا- 2 کوتاه‌اثر يا آنتاگونيستهاي گيرنده لکوترين موثر نيست. نشان داده شده که هپارين استنشاقي و فوروزمايد (Lasix) جهت درمان EIB مفيدند ولي اين مطالعات روي حجم نمونه اندک انجام شده‌اند.
رويکرد عملي به بيمار
آسم مزمن پايدار بايد مطابق راهکار‌هاي برنامه ملي آموزش و پيشگيري از آسم درمان شود. در ورزشکاراني که EIB ثابت‌شده دارند، رويکرد منطقي عبارت است از شروع يک آگونيست بتا- 2 کوتاه‌اثر، پيش از فعاليت (شکل 1). اگر نياز به تجويز دوز آگونيست‌هاي بتا- 2 کوتاه‌اثر به طور منظم باشد يا چنانچه EIB با آگونيست‌هاي بتا- 2 کوتاه‌اثر کنترل نشود، داروهاي خط دوم (براي مثال آنتاگونيست گيرنده لکوترين، تثبيت‌کننده غشاي ماست سل، يا کورتيکواستروييد استنشاقي با يا بدون آگونيست بتا- 2 طولاني‌اثر) مي‌تواند اضافه شود. در فردي که بيماري آسم زمينه‌اي دارد، کورتيکواستروييدهاي استنشاقي و آنتاگونيستهاي گيرنده لکوترين داروهاي ارجح هستند. آنتاگونيستهاي گيرنده لکوترين در افراد مبتلا به رينيت آلرژيک ترجيح داده مي‌شوند. پزشک بايد مطلع باشد زماني که براي ورزشکاران تراز اول (از قبيل افراد شرکت‌کننده در مسابقات ملي يا جهاني) دارو تجويز مي‌کند، لازم است از چه داروهايي صرف نظر نمايد (جدول 4). بيماران بايد به صورت دوره‌اي ارزيابي مجدد شوند و در صورت عدم حصول پاسخ رضايت‌بخش، تشخيص EIB بايد مورد تجديدنظر قرار بگيرد.
|
توصيه‌هاي کليدي براي طبابت | |
|
توصيه باليني |
سطح شواهد |
|
علايم گزارش‌شده توسط خود فرد به تنهايي نبايد جهت تشخيص EIB استفاده شوند. |
C |
|
آزمون چالش با ورزش مي‌تواند EIB را به طور دقيقي تشخيص دهد. |
C |
|
استفاده از ماسک تبادل حرارت روي بيني و دهان در طول ورزش در هواي سرد مي‌تواند علايم EIB را کاهش دهد. |
B |
|
استفاده از آگونيست‌هاي کوتاه‌اثر بتا- 2 استنشاقي قبل از ورزش مي‌تواند علايم EIB را کاهش دهد. |
A |
|
استفاده از کورتيکواستروييدهاي استنشاقي به عنوان درمان کنترل‌کننده بيماري يک راهکار درماني موثر براي EIB در بيماراني است که آسم زمينه‌اي دارند. |
A |
|
درمان با آنتاگونيستهاي گيرنده لکوترين مي‌تواند EIB را به طور موثري درمان کند. |
A |
|
EIB: انقباض برونش ناشي از ورزش # نتايج متفاوت به دليل اختلاف در نحوه انجام آزمون A: شواهدبيمارمحور قطعي با کيفيت مطلوب؛ B: شواهد بيمارمحور غيرقطعي يا با کيفيت محدود؛ C: اجماع، شواهد بيماري‌محور، طبابت رايج، عقيده صاحب‌نظران يا مجموعه موارد باليني. |
|
جدول 1. آزمون‌هاي غيرمستقيم جهت تشخيص انقباض برونش ناشي از ورزش | |||
|
آزمون |
توصيف |
مزايا |
معايب |
|
آزمون افزايش اختياري تنفس در شرايط فشار طبيعي دي‌اکسيد کربن |
بيمار در ترکيبي از هواي سرد و خشک تنفس سريع انجام مي‌دهد. اسپيرومتري قبل و بعد از هيپرونتيلاسيون انجام مي‌گيرد. |
داراي حساسيت و ويژگي تجهيزات و فضاي آزمايشگاهي کمتري نياز است. |
نياز به کنترل گازهاي تنفس‌شده و رطوبت نياز به پايش تهويه دقيقه‌اي نسبتا گران به راحتي در دسترس نيست |
|
چالش ورزش در محل تمرين |
معمولا در محيطي که باعث علايم مي‌گردد، انجام مي‌شود. اسپيرومتري قبل و بعد از ورزش انجام مي‌گيرد |
داراي حساسيت و ويژگي براي ورزشکاران در هواي سرد به راحتي در دسترس است. حداقل تجهيزات ارزان |
استانداردنشده عدم توانايي کنترل محيط |
|
آزمون سالين هيپرتونيک |
به بيمار سالين هيپرتونيک ريزقطره داده مي‌شود اسپيرومتري قبل و بعد از تجويز ريزقطره انجام مي‌گيرد. |
داراي حساسيت و ويژگي نياز کمتر به تجهيزات و فضاي آزمايشگاهي |
در صورتي که بيمار قبلا تحت درمان با کورتيکواستروييد استنشاقي بوده، قابل اطمينان نيست. |
|
چالش ورزش در آزمايشگاه |
معمولا روي تردميل يا دوچرخه ثابت انجام مي‌شود. اسپيرومتري قبل و بعد از ورزش انجام مي‌گيرد. |
داراي حساسيت و ويژگي استاندارد شده |
نياز به کنترل گازهاي تنفس‌شده و رطوبت نياز به پايش ضربان قلب و تهويه دقيقه‌اي نسبتا گران |
|
جدول 2. تشخيص‌هاي افتراقي انقباض برونش ناشي از ورزش |
|
اضطراب ناهنجاري‌هاي قلبي (از قبيل نارسايي احتقاني قلب، بيماري‌هاي عروق کرونر، ديس‌ريتمي‌ها، کارديوميوپاتي هيپرتروفيک، ناهنجاري‌هاي دريچه‌اي) عدم تناسب سندرم هيپرونتيلاسيون ميوپاتي‌ها چاقي مالفورماسيون‌هاي شرياني- وريدي ريه بيماري‌هاي ريوي (مانند آسم مزمن، بيماري انسدادي مزمن ريه، کستيک فيبروزيس، بيماري بينابيني ريه، پکتوس اکسکاواتوم، اسکوليوز، تراکئوبرونکومالاسي) اختلال عملکرد تار صوتي |
|
جدول 4. داروهاي ممنوع از نظر سازمان ملي ورزش دانشگاهي (NCAA) و کميته المپيک ايالات متحده (USOC) | ||
|
رده دارويي |
NCAA |
USOC |
|
آنتي‌کولينرژيک‌ها |
بدون ممنوعيت |
بدون ممنوعيت |
|
آگونيست‌هاي بتا- 2 استنشاقي |
تنها با نسخه مجاز است. |
سالمترول و آلبوترول: ورزشکاران بايد مصرف اين داروها را اعلام کنند. تمامي آگونيست‌هاي بتا- 2 استنشاقي ديگر: نياز به معافيت براي استفاده درماني دارند. |
|
کورتيکواستروييدهاي استنشاقي |
بدون ممنوعيت |
اعلام استفاده از دارو در مسابقات الزامي است. |
|
آنتاگونيستهاي گيرنده لکوترين |
بدون ممنوعيت |
بدون ممنوعيت |
|
تثبيت‌کننده‌هاي غشاي ماست سل |
بدون ممنوعيت |
بدون ممنوعيت |
|
NCAA: سازمان ملي ورزش دانشگاهي؛ USOC: کميته المپيک ايالات متحده |
|
جدول 3. داروهاي مورد استفاده در درمان انقباض برونش ناشي از ورزش | ||||
|
دارو |
دوز |
شروع اثر |
طول اثر |
ملاحظات |
|
آگونيست‌هاي بتا- 2 کوتاه‌اثر آلبوترول |
90 ميکروگرم در هر اسپري؛ 2 پاف 15 دقيقه قبل از ورزش و در صورت نياز |
7-5 دقيقه |
6-3 ساعت |
داروي خط اول پيشگيري از آسم حاد |
|
لوالبوترول (levalbuterol) |
45 ميکروگرم در هر اسپري؛ 2 پاف 15 دقيقه قبل از ورزش و در صورت نياز |
10-5 دقيقه |
6-3 ساعت |
داروي خط اول پيشگيري از آسم حاد؛ مشابه آلبوترول از نظر بي‌خطري و اثربخشي، ولي گران‌تر |
|
پيربوترول (pirbuterol) |
200 ميکروگرم در هر اسپري؛ 2-1 پاف 15 دقيقه قبل از ورزش و در صورت نياز |
5 دقيقه |
5 ساعت |
خط اول پيشگيري از آسم حاد؛ به صورت ژنريک در دسترس نيست؛ گران‌تر از آلبوترول |
|
آگونيست‌هاي بتا- 2 طولاني‌اثر فورمترول؛ ترکيب بودزونايد/ فورمترول |
آئرولايزر: 12 ميکروگرم در هر کپسول؛ يک اسپري 2 بار در روز افشانه‌ساز با دوز معين: 5/4 ميکروگرم در هر اسپري؛ 2 پاف 2 بار در روز |
3-1 دقيقه |
12 ساعت |
خط دوم پيشگيري از آسم مزمن در ترکيب با کورتيکواستروييد استنشاقي |
|
سالمترول؛ ترکيب فلوتيکازون/ سالمترول |
نوع Diskus: 50 ميکروگرم در هر بليستر؛ يک پاف 2 بار در روز نوع HFA: 21 ميکروگرم در هر پاف؛ 2 پاف 2 بار در روز |
48-30 دقيقه |
12 ساعت |
خط دوم پيشگيري از آسم مزمن در ترکيب با کورتيکواستروييد استنشاقي |
|
تثبيت‌کننده‌هاي غشاي ماست سل کرومولين (محلول ريزقطره) |
20 ميلي‌گرم در هر 2 ميلي‌ليتر؛ 20 ميلي‌گرم 60-10 دقيقه قبل از ورزش يا 20 ميلي‌گرم 4 بار در روز |
کمتر از يک هفته |
نامشخص |
خط دوم پيشگيري از آسم مزمن |
|
کورتيکواستروييدهاي استنشاقي بکلومتازون |
80-40 ميکروگرم در هر اسپري؛ 4-1 پاف 2 بار در روز |
يک هفته |
متغير |
خط دوم پيشگيري از آسم مزمن |
|
بودزونايد |
180-90 ميکروگرم در هر اسپري؛ 2 پاف 2 بار در روز |
يک هفته |
متغير |
خط دوم پيشگيري از آسم مزمن |
|
سيکلزونايد (ciclesonide) |
160-80 ميکروگرم در هر اسپري؛ 2-1 پاف 2 بار در روز |
يک هفته |
متغير |
خط دوم پيشگيري از آسم مزمن |
|
فلونيزولايد |
250 ميکروگرم در هر اسپري؛ 2-1 پاف 2 بار در روز |
يک هفته |
متغير |
خط دوم پيشگيري از آسم مزمن |
|
فلوتيکازون |
نوع Diskus: 50، 100 يا 250 ميکروگرم در هر بليستر؛ 2-1 پاف 2 بار در روز نوع HFA: 44، 110 يا 220 ميکروگرم در هر اسپري؛ 2 پاف 2 بار در روز |
يک هفته |
متغير |
خط دوم پيشگيري از آسم مزمن |
|
مومتازون |
220-110 ميکروگرم در هر اسپري؛ 2-1 پاف، منقسم، 2-1 بار در روز |
يک هفته |
متغير |
خط دوم پيشگيري از آسم مزمن |
|
آنتاگونيستهاي گيرنده لکوترين مونته‌لوکاست |
سن 14-6 سال: 5 ميلي‌گرم در روز يا 2 ساعت قبل از ورزش سن 15 سال يا بيشتر: 10 ميلي‌گرم روزانه يا 2 ساعت قبل از ورزش |
2 ساعت |
24 ساعت |
خط دوم پيشگيري از آسم مزمن و رينيت آلرژيک |
|
زفيرلوکاست |
سن 11-5 سال: 10 ميلي‌گرم 2 بار در روز، يک ساعت قبل از غذا يا 2 ساعت پس از آن سن 12 سال يا بيشتر: 20 ميلي‌گرم 2 بار در روز، يک ساعت قبل از غذا يا 2 ساعت پس از آن |
نامشخص |
12 ساعت |
خط دوم پيشگيري از آسم مزمن |
|
زيلوتن، طولاني‌رهش |
سن بيشتر از 12 سال: 1200 ميلي‌گرم 2 بار در روز |
2 ساعت |
12 ساعت |
خط دوم پيشگيري از آسم مزمن |
|
آنتي‌کولينرژيک‌ها ايپراتروپيوم |
17 ميکروگرم در هر اسپري؛ 4-2 پاف 30-15 دقيقه قبل از ورزش و در صورت نياز |
15 دقيقه |
4-2 ساعت |
خط سوم پيشگيري از آسم حاد |
|
خط دوم پيشگيري از آسم مزمن و رينيت آلرژيک | ||||
|
HFA: هيدروفلوروکربن |
منبع: نشریه نوین پزشکی شماره ۵۱۵، دکتر رضا هژبرپور
مطالب مشابه :
وظایف حقوقی سرپرستان و مربیان در اردوهای ورزشی
و ضعف ورزشکاران در غلبه از سلامت او که بدون تأییدیه‌ی پزشکی
نمونه سوالات رویداد ورزشی قسمت اول
3-تخلفات ورزشکاران فرم تکمیل شده مشخصات ثبت کنید.نسخه و تاییدیه پزشک را برای
مکملهای ورزشی
موی تای.تاي بوكس.پاهويوت.مبارزات تايلندي.کیک بوکس.موی بوران.انجمن موی تای ایران.کمیته موی
تشخیص و درمان انقباض برونش ناشي از ورزش
فهرست تاییدیه های همایش سلامت. همایش علوم
قوانین مسابقات ساندا
امضای برگه امتیازات در پایان هر بازی که به عنوان بررسی و تاییدیه درج دقیق فرم سلامت
بیمه صاحبان حرف و مشاغل آزاد ( خویش فرما )
صاحبان کلیه مشاغلی که تا تاریخ مذکور بیمه نشده اند با تکمیل فرم ورزشکاران ; تاییدیه
برچسب :
فرم تاییدیه سلامت ورزشکاران