معنی درس بیست و سوم « کعبهی مخفی »

1- ای آبشار به چه سبب مینالی؟ و از ماتم چه کسی غمگین هستی؟

2- چه دردی داری که تو هم مانند من، تمام شب را از غم و غصّه گریه میکردی.

3- اتّفاقاً آیینهی چینی شکست. حادثهی خوبی بود زیرا ابزار غرور و خودخواهی شکسته شد.

4- وقتی که عشق در دل خردمندی جای میگیرد، عقل و هوش از وجود او رخت برمیبندد، همانطور که دزد دانا و زیرک، ابتدا چراغ خانه را خاموش میکند.

5- کاری که ما با خود کردیم، هیچ نادانی مرتکب نشده است, زیرا ما در داخل خانهی وجود خود، خداوند را که صاحب این خانه است گم کردهایم و ناآگاهانه به دنبال او میگردیم.

6- برو به جای طواف کعبه، دلی را خرسند و شادمان کن. ( دلی به دست آور )زیرا کعبهی ظاهر، ساختهی بندهی خدا ( حضرت ابراهیم «ع» ) است و این کعبه ( کعبهی دل ) را خدا آفریده است.

7- ما همچون شمع هستیم و از سرنوشت و عاقبت خود، آگاهیم. هدف از آفرینش ما، سوز و گداز ( سوختن و سختی کشیدن ) است.

8- من همچون پروانه نیستم که در اوّلین برخورد با شعلهی شمع، جان دهم و رها شوم؛ بلکه همانند شمعی هستم که در راه عشق میسوزم، نابود میشوم و دم برنمیآورم. ( اعتراض و شکایت نمیکنم )

9- بلبل با دیدنِ من، عشق گل را از یاد میبَرَد. ( من از گل زیباترم )، همانطور که برهمنِ بتپرست با دیدنِ من و زیباییام بت را فراموش میکند. ( من از بت زیباترم و قابلِ پرستشتر )

10- من مانندِ عطرِ خوشِ گل در گلبرگهایش پنهان است، در سخن خود پنهان هستم. هر آن کس که خواهان من است، مرا در لابهلایِ سخنان و اشعارم پیدا خواهد کرد.

پاسخ خودآزمایی

ج1- منظور « خداوند » است.

ج2- کنایه – تناسب – تشبیه – ایهام

معنی درس بیست و سوم « کعبه­ی مخفی »

مطالب مشابه :

سه داستان کوتاه، زیبا و آموزنده

بانک اشعار دفاع مقدس

فهرست 100 کتاب پرفروش