شرح عمل سزارین و مراقبت های قبل و بعد عمل

در دوره رنسانس، عمل سزارین روی زنان زنده رواج یافت و در ۱۵۸۱ نخستین کتاب علمی جامع در مورد عمل سزارین در پاریس انتشار یافت. مؤلف این کتاب فرانسواروسه، جراح دوک ساووی بود که همچنین به بررسی احتمال انجام لیتوتومی پرداخته بود. او نخستین کسی بود که عمل سزارین را روی زن زنده توصیف کرد. روسه در مواردی نظیر بچه های بزرگتر از حد طبیعی، دو قلو، جنین های مرده، و در صورت باریک بودن شاخص کانال زایمانی را به طور عمومی به کار می برد اما نخستین کسی بود که به بحث در مورد تنگی این مجرا پرداخت. تنها یک مورد موثق عمل سزارین از قرن هفدهم بجا مانده در ۲۱ آوریل ۱۶۱۰ در آلمان، جراحی به نام تروتمان تحت نظر دو پزشک و در حضور یکی از مقامات ارشد کلیسای محلی اقدام به شکافتن شکم و رحم زن یک چلیک ساز نمود و نوزاد زنده ای را خارج کرد. زن زیر عمل جان سپرد.

در ۱۷۷۸ یک مورد سزارین را گزارش شده که مادر زنده مانده بود. اگر جراحی او موفقیت آمیز بوده، این مورد در نوع خود منحصر بفرد بود.

در اول اکتبر سال ۱۷۷۸ یک مورد سزارین را گزارش شده که مادر زنده مانده بود. اگر جراحی او موفقیت آمیز بوده، این مورد در نوع خود منحصر به فرد بود.

در اول اکتبر سال ۱۷۷۷ سیگو نخستین زائو را با روش خودش عمل کرد. او در تاریکی شب و در کلبه ای در پرتو نور چند شمع این کار را انجام داد و مادر و نوزاد هر دو زنده ماندند.

به نظر می رسد که همه سزارین ها ناموفق بود زیرا مادر چندی بعد بر اثر خونریزی و عفونت می مرد.

در ۱۸۹۴ در ایالت ویرجینیا یک عمل سزارین موفقیت آمیز صورت گرفت و آن عمل به وسیله دکتر جسی بنت روی همسرش بود موارد دیگری نیز در آمریکا، عمل سزارین صورت گرفت که در عمل سزارین نوزاد و مادر هر دو زنده ماندند.

ادواردوپورو تاریخچه عمل سزارین را بدقت مطالعه کرد و تا زمانی که ژولی کووالی نی نزد او مراجعه کرد، عمل سزارین روی او انجام شود پورو با دقت و حوصله فراوان با تحت نظر قرار دادن حدود دو ماده زائو و نوزاد را از مرگ نجات داد و در ۱۸۷۶ شرح تجربه اش را در مقاله ای منتشر نمود. مقاله پورو انقلابی عظیم دروین آنگاه همه اروپا و نهایتاً در آمریکا ایجاد کرد و متخصصان مامائی دروین مقدم او را به عنوان یک منجی گرامی داشتند و همین افراد همه به شیوه پورو به عمل سزارین پرداختند. در میان نخستین ۱۳۴ سزارینی که طبق روش پورو صورت گرفت مرگ و میر حدود ۴۶% بود و امروزه با توجه به مرگ و میر ۱۰۰ درصدی سزارین رقم پیشرفتی شگفت انگیز و باور نکردنی به نظر می رسد. در میان سال های ۱۹۴۳ تا ۱۹۴۷ در ۱۶ بیمارستان دانشگاهی انگلستان مرگ و میر به کمتر از یک درصد رسید.

آناتومی جدار قدامی شکم

اتصالات فوقانی شکم:حاشیه دنده های 7،8،9،10و گزیفوئید

حدود طرفی جدار شکم:ایلیاک کرست

قسمت های تحتانی:لیگامان اینگوینال،کرست پوبیس،سمفیز پوبیس

عضلا ت و فاسیا

عملكرد عضلا ت شکم:

با افزایش فشار داخل شکمی به تنفس، دفع ادرار، دفع مدفوع، سرفه و زایمان کمک می کنند.

همچنین همراه با عضلات پشت، در خم و راست کردن و چرخش تنه و لگن نقش دارند.

عضلا ت جدار قدامی شكم ٢ د سته هستند:

مایل خارجی، مایل داخلی و عرضی :(Flat muscles) * گرو ه او ل

رشته های این عضلات بطور مایل و یا عرضی قرار دارند.

* گروه دوم ( عمودي): عضلات رکتوس و پیرامیدالیس که رشته های عمودی دارند. کار عضله رکتوس حفظ وضعیت فیزیکی و حرکت جدار شکم است. عضلات پیرامیدالیس از كرست پوبیس تا قسمت تحتانی لینا آلبا ادامه دارند.

حفظ یکپارچگی و استحکام جداره قدامی شكم به عضلات گروه ٢ بستگی ندارد.

برشهای عرضی شکم

برشفاناشتیل:

یک برش عرضی با کمی انحنا به سمت بالا است .

(معمولا3-2سانتی متر بالای سمفیز پوبیس زده میشود) ممکن است در هر سطحی زده شود.

15-10سانتیمتر طول دارد.

پوست، چربی و فاسیا سطحي رکتوس بصورت عرضي برش داده می شوند.

سپس فاسیاي قدامی رکتوس از بالا و پايین توسط انگشتان دو دست در جهت مخالف کشیده و از عضلات زیر آزاد می شوند.

عضلات رکتوس در خط وسط از هم جدا شده، و بعد پریتوان بطور عمودی باز می شود.

انسزیون میدلاین

تمام انسزیونها عمودی است.خط میدلاین خونگیری کمتر دارد و دکوله فاسیا از عظله انجام نمی شود بنابراین سریعتر انجام می شود.

سزارین:

تعریف:

بدنیا آوردن جنین از طريق انسزيون شكم)لاپاراتومي(و رحم(هیستروتومی)

اندیکاسیون های شایع:

· سزارین قبلی

· نمایش بریچ

· دیستوشی(عدم پیشرفت زایمان)

· دیسترس جنینی

انسزیون های رحم

انسزیون kerr: (شایع ترین) انسزيون عرضي در سگمان تحتانی

انسزیون کلاسیک: انسزيون عمودي روي جسم رحم (بالاي سگمان تحتاني)

انسزیون Kronig: انسزيون عمودي روي سگمان تحتاني

مراحل سزارین:

اگر مایع آمونیون آلوده یا مکونیال باشد در شیارهای جانبی پریتوان یک پک مرطوب قرار می دهیم.

انسزیونKerr

باز كردن پريتوان وزيكويوترين

پريتوان احشايي رحم در محل اتصال به مثانه (وزيكويوترين) در خط وسط با فورسپس گرفته شده و بطور عرضي با قیچي برش داده مي شود.

سپس مثانه با انگشت از رحم جدا مي شود. (حداكثر ۵ سانتیمتر)

برش رحم ١ سانتیمتر زير حاشیه فوقاني پريتوان بصورت عرضي داده مي شود.

برش رحم با اسكالپل به اندازه 2-1 سانتیمتر در خط وسط داده شده (توجه به عدم آسیب جنین).

سپس با قیچي يا انگشت extendمي شود.

باز کردن رحم

خروج جنین از سر

خروج جنین شانه قدامی

قطر سر نوزاد ترم 10سانتی متر است.

خروج جنین شانه خلفی

خروج جفت

بعد از خروج جفت بلافاصله باید شان دوم پهن شود تا مانع انتقال عفونت از طریق شان های خیس به بیمار شود.

ترمیم انسزیون Kerr

رحم در دو لايه با نخ كرومیك يا ويكريل صفر يا یک

لايه اول ممتد با locking

لايه دوم ممتد بدون locking

رو ش های بستن جدار شکم در انسزیون midline

1-Layered closure

- پریتوان با نخ قابل جذب 2- 0 بصورت ممتد بدون لاک بسته می شود (پریتوئن احشایی با ٢ ھموستات بالا گرفته میشود و پریتوئن جداری با ۴ ھموستات گرفته میشود یک ھموستات در ابتدا و یکی در انتها و ٢ ھموستات در وسط پریتوئن زده میشود و بالا گرفته میشود).

فاسیا در دو لایه جداگانه (فاسیای خلفی و فاسیای قدامی) با نخ دیرجذب صفر بصورت منقطع یا ٨ دوخته می شود.

2- Smead-Jones یا mass closure:

در بیماران highrisk بکار می رود (افراد چاق و دیابتی) .

بصورت far-far , near-near دوخته می شود.

توسط نایلون یا پلی پروپیلن1

بصورت ممتد یا منقطع

ابتدا سوچور far-far با فاصله 2- 5/1 سانتی متر لز لبه فاسیا به شکلی زده می شود که هر دو لایه فاسیا و پریتوان را در برگیرد.سپس در سو چور near-near تنها لبه قدامی فاسیا گرفته می شود.

روش بستن فاسیا در انسزیون فان اشتاین:

بصورت ممتد و با نخ Maxon یا PDS صفر یا یک (يا غیرقابل جذب).

با فاصله 5/1سانتیمتر از یکدیگر و 5/1سانتیمتر از لبه فاسیا

نکته: اگر فاسیا به خارج از لبه عضله رکتوس راه پیدا کرده است در این قسمت تنها لایه قدامی فاسیا گرفته می شود تا از ایجاد درگیری اعصاب ایلیو هیپوگاستریک جلوگیری شود.

دلایل مورد قبول برای اجرای یک سزارین

۱٫ عدم تطابق سرجنین بالگن مادر:

اغلب اینگونه موارد درموقع دردهای زایمانی مشخص می شوند.به این ترتیب که با وجود انقباضات زایمانی،پیشرفت زایمان خوب نیست ویا این که در معاینه داخلی متوجه این عدم تطابق می شوند.البته موارد تنگی ویا اختلاف اندازه بسیار فاحش،قبل از دردها ودر یک معاینه دقیق داخلی که توسط مامایا پزشکتان در ماه آخر صورت می گیرد مشخص می شود.

۲٫ زجرجنین:

زجر جنین به معنای تغییرات بارزدر تعداد ضربان قلب جنین است که نشان دهنده این موضوع می باشد که میزان اکسیژن خون او کافی نیست و مواد زاید خونش بیش از اندازه است . در این صورت معمولاً عمل سزارین بطور اورژانس انجام می شود .

۳٫ طرز قرار گرفتن غیر عادی جنین :

وضعیت طبیعی قرار گرفتن جنین به صورت سر به پایین وداخل لگن مادر است. اگر مثلاً جنین به صورت عرضی قرار گیرد امکان زایمان طبیعی وجود ندارد. در صورتی که پاهای جنین داخل لگن مادر باشد (سراو بالا باشد) در برخی موارد امکان زایمان طبیعی وجود دارد ولی اغلب مواقع سزارین راه انتخابی است.

۴٫ مشکلات مربوط به جفت و بند ناف:

اگر جدا شدن زودرس جفت صورت گیرد و یا جفت بجای این که در قسمت فوقانی رحم واقع شود، بر روی دهانه رحم قرار گیرد (جفت سرراهی)، بهترین روش زایمان همان سزارین می باشد. ممکن است در حین یک دوره دردهای طبیعی، ناگهان بند ناف جنین به داخل مجرای زایمانی و جلوی سر جنین لیز بخورد. در چنین حالتی بند ناف بین سر جنین و لگن مادر تحت فشار قرار می گیرد و جریان خون و اکسیژن به جنین قطع می گردد. این مورد نیزاز موارد سزارین اورژانس می باشد.

۵٫ سزارین قبلی :

قبلاً اعتقاد براین بود که اگر یک بار سزارین شد، باید همیشه سزارین شود. البته در برخی بیماران این قانون هنوز هم حاکم است ولی امروزه اعتقاد بر اینست که اگر علت سزارین قبلی در این حاملگی وجود ندارد (مثلاًحاملگی قبلی جنین بطور عرضی قرار داشته ولی دراین حاملگی جنین با باسر قرار دارد) و بیمار در یک بیمارستان مجهز قرار دارد می تواند تحت نظر یک متخصص زنان و زایمان، زایمانی طبیعی انجام دهد. باید بیماران تفهیم شوند که در صورتی که مورد منعی برای این اقدام وجود نداشته باشد، زایمان طبیعی بسیار مطمئن تر و بی خطرتر از یک عمل جراحی بزرگی مثل سزارین می باشد. عوارض مربوط به مادر و جنین کاهش می یابد و یک فاکتور مهم دیگر یعنی هزینه نیز کاهش می یابد . هزینه یک زایمان طبیعی حدود یک چهارم عمل سزارین می باشد . البته خانمهایی که قبلاًسزارین شده اند و برش روی رحمشان به صورت طولی انجام شده نمی توانند زایمان طبیعی داشته باشند. فقط خانمهایی که برش روی رحمشان عرضی بوده و مورد منعی برای زایمان طبیعی ندارند، می توانند به این فیض برسند. (معمولاًبرش روی شکم بابرش روی رحم مطابقت دارد اما گاهی اینطور نیست، بنابراین داشتن پرونده پزشکی باقید نوع برش روی رحم الزامی است).

۶٫ دخالتهای پزشکی بیش از اندازه در دوره دردهای زایمانی:

مصرف داروهای مسکن زودتر از موقع و یا داروهای محرک انقباضات (بیش از حد مجاز) می تواند پیشرفت زایمان را کند نماید و به علت زایمان طول کشیده، سزارین انجام شود. آمار نشان داده است که بیماران تحت نظر ماماها کمتر سزارین می شوند. یکی از دلایل آن اینست که ماماها کمتر از پزشکان از داروهای مختلف استفاده می کنند و علت دیگر اینست که چون خود ماما نمی تواند عمل سزارین را انجام دهد، سعی می کند تا جایی که برای بیمار و جنین ضرری نداشته باشد، زایمان او رابه صورت طبیعی انجام دهد.

۷٫ جنینهای نارس و دیررس:

(کمتر از ۳۸ هفته و بیشتر از ۴۲ هفته ). چون جنینهای نارس احتمالاً تحمل فشار زایمان طبیعی رانخواهند داشت و جنینهای دیررس به علت درشتی و اشکال در خون رسانی آنها نیز دچار مشکل در زایمان طبیعی می شوند .

۸٫ جنینهای دارای مشکلات RH خون:

جنینهایی هم که مشکلات ناشی از RH خون دارند بهتر است با روش سزارین متولد شوند چون به اندازه کافی قوی نیستند که زایمان طبیعی را تحمل کنند.

۹٫ چند قلویی :

گاهی زایمان دو قلوها به صورت طبیعی صورت می گیرد اما در اغلب موارد سزارین به عنوان بهترین راه انتخاب می شود. حاملگیهای بیش از دو قلو یی حتماً به صورت سزارین خاتمه می یابند .

۱۰٫ موارد متفرقه:

مانند عفونت هرپسی در ناحیه تناسلی (نوعی عارضه تبخال مانند بسیار مسری که برای جنین خطرناک است). فشارخون بالا، تومورهای فیبروییدی، بیماری قند، ایدز مادر و دوره دردهای زایمانی که بسیار طول کشیده باشد از موارد دیگر سزارین می باشند. سابقه مرگ نوزاد‏، سابقه ی نازایی و شکم اوّل مسن (بیش از ۳۵ سال) نیز قابل ذکر هستند.

عوارض سزارین

باوجود پیشرفتهای پزشکی و افزایش امنیت عمل جراحی، بااین حال یک سزارین، خالی از خطر و عوارض نمی باشد.

عوارض مربوط به مادر عبارتنداز:

خونریزیهای پس از عمل، لخته های خونی (که در برخی از موارد بسیار خطرناک و حتی کشنده هستند)، عفونت و چسبندگیهایی در رحم و لوله ها و حتی روده ها، عوارض بیهوشی و دردهای مربوط به بخیه ها (در مقایسه با زایمان طبیعی که معمو لاً فرد زایمان کرده، از فردای زایمان می تواند راه رفتن و فعالیت عادی رااز سر بگیرد در حالی که خانمی که سزارین شده تا چندین روزاز دردهای شکمی و محل بخیه ها شاکی است).

پس باید بخاطر سپرد که :

۱-روزهای بستری در سزارین برای بیمار بیشتر است،

۲- احتمال خونریزی بعد از زایمان بیشتر است .

۳-دردهای لگنی و چسبندگی بیشتر است،

۴-مدت زمانی که فرد بتواند به روال عادی زندگی برگردد بیشترست

۵- احتمال نازایی بعد از سزارین وجود دارد.

عوارض مربوط به جنین :

عبارتند از یرقان و مشکلات تنفسی.

البته منظور این است که احتمال بروز این مشکلات در نوزادان سزارینی بیشتر از نوزادان زایمان طبیعی است نه این که حتماً در هر نوزادی که با روش سزارین به دنیا می آید این مشکلات نیز پیش می آید.

فشاری که در حین زایمان طبیعی به قفسه سینه نوزاد وارد می آید کمک زیادی به تمیز کردن ریه های او از ترشحات و مایعات می کند که بر قراری یک فعالیت تنفسی عادی را برای نوزاد ایجاد می کند. البته باز هم باید تأکید نمود در صورتی که ماما یا پزشکتان تشخیص دهد که عمل سزارین برای شما و نوزادتان مفیدتر است باید سزارین انجام شود و عوارض آن با عوارض مربوط به یک زایمان طبیعی مشکل باید سنجیده شود و هرکدام برای شما مفیدتر است انتخاب گردد .

یکی دیگر از عوارض سزارین، عوارض مادی آن است. همانطور که قبلاً ذکر شد هزینه یک عمل سزارین و مدت بستری پس از آن حدود ۴ برابر و یا بیشتر از یک زایمان طبیعی است.

عمل سزارین عمل جراحی بزرگ است و بعد از سزارین انتظار بروز این رویدادها را داشته باشید و موارد زیر را رعایت کنید:

۱- دردی که معمولا در روز اول پس از جراحی شدیدتر است و بعد از آن باید فروکش کند.

۲- ترشح از دستگاه تناسلی که طبیعی است.

۳- هر روز مقدار فراوانی آب بنوشید – بین ۸ تا ۱۰ لیوان.

۴- از بلندکردن اشیای سنگین و از بالارفتن از پله‌ها خودداری کنید.

۵- رانندگی نکنید تا زمانی که بتوانید به راحتی کمربند ایمنی را ببندید.

۶- در صورتی که محل برش جراحی قرمز و متورم شد، به دکترتان اطلاع دهید.

شرح عمل سزارین و مراقبت های قبل و بعد عمل

مطالب مشابه :

سزارین .کلیپ سزارین . آموزش کامل نکات سزارین . عمل جراحی سزارین

سزارین

سزارین و عمل سزارین و توضیحاتی بدرد بخور در مورد سزارین/سوال/جواب/سزارین

شرح عمل سزارین و مراقبت های قبل و بعد عمل

عمل سزارین.علل .معایب و مزایای آن

سزارين يا زايمان طبيعي

سزارین

عمل سزارین یا رستم زایی