کریسمس
ریشه ی لغوی کریسمس:
واژه ی کریسمس (به انگلیسی: Christmas)، به معنای «مراسم عشای ربانی (مَس) در روز مسیح» در حدود سال ۱۰۵۰ میلادی به صورت واژه Christes maesse در انگلیسی قدیم به معنی «جشن مسیح»، وارد زبان انگلیسی گردید و محقّقان معتقدند: گونه کوتاه‌تر آن یعنی Xmas شاید در قرن سیزدهم برای نخستین بار به کار رفته باشد. واژه قدیمی تر «یول» (Yule) احتمالاً از واژه آلمانی jōl یا انگلوساکسونی geōlکه به جشن انقلاب زمستانی اشاره دارد، مشتق شده. واژه‌های متناظر در دیگر زبانها چون، نَویداد (Navidad) در اسپانیایی، ناتاله (Natale) در ایتالیایی ونوئل (Noël) در فرانسوی، همگی معنای «میلاد» را تداعی می‌کنند و واژه آلمانی «وایناختِن» (Weihnachten)، به معنی «شب تقدیس‌شده» می‌باشد.
کریسمَس یا نوئل اسم جشنی است در آیین مسیحیت که به منظور گرامی‌داشت زادروز مسیح برگزار می‌شود. بسیاری از اعضای کلیسای کاتولیکروم و پیروان آیین پروتستان، کریسمس را در روز ۲۵ دسامبر جشن گرفته و بسیاری آن را در شامگاه ۲۴ دسامبر نیز برگزار می‌کنند. اعضای بیشتر کلیساهای ارتودوکس در سراسر دنیا نیز روز بیست و پنجم دسامبر را به عنوان میلاد مسیح جشن می‌گیرند. برخی از مسیحیان ارتودوکس در روسیه،اوکراین، سرزمین مقدس (ناحیه تاریخی اسرائیل) و دیگر مکان ها، به سبب پیروی از گاهشماری یولیانی، جشن کریسمس را در روز ۷ ژانویه برپا می‌دارند. اعضای کلیسای ارامنه طبق سنت منحصر به فردی، روز میلاد و هم چنین روز غسل تعمید مسیح را هم زمان در روز ششم ژانویه جشن می‌گیرند.
ایام دوازده روزه کریسمس با سالروز میلاد مسیح در ۲۵ دسامبر آغاز گشته و تا جشن خاج‌شویان در روز ۶ ژانویه ادامه می‌یابد. هرچند مهمترین عید مذهبی در گاه شمار مسیحی، روز عید پاک (به عنوان روز مصلوب شدن و رستاخیز عیسی) است، مردم بسیاری به‌خصوص در کشورهای ایالات متحده و کانادا، کریسمس را مهمترین رویداد سالانه ی مسیحی محسوب می‌دارند. با وجودی که این روز، یک عید مذهبی شناخته می‌شود، از اوایل سده بیستم میلادی به بعد به طور گسترده به عنوان یک جشن غیر مذهبی برگزارشده و برای بیشتر مردم، این ایام فرصتی است برای دور هم جمع شدن اقوام و دوستان و هدیه دادن به هم. کریسمس با آیین‌های ویژه‌ای به‌طور مثال آراستن یک درخت کاج، برگزار شده و شخصیتی خیالی به نام بابانوئل در آن نقشی مهم دارد.
ریشه ی تاریخی کریسمس:
در دوران ما قبل تاریخ، مردم سرزمین‌های مختلف، فرا رسیدن نیمه زمستان را – که شب‌ها به تدریج کوتاه می‌شد و طول روزها افزایش می‌یافت - با آتش افروزی و آیین‌های قربانی و مراسم سنتی جشن می‌گرفتند. رومیان، این روزها را جشن " ساتورنالیا "، می‌نامیدند و در ماه دسامبر، چند هفته را به شادمانی و قمار بازی می‌گذراندند. قبایل ژرمن شمال اروپا نیز نیمه زمستان را با عیش و نوش و مراسم مذهبی جشن می‌گرفتند.جامعه ی مسیحیت اولیه، میان تاریخ واقعی میلاد عیسی مسیح و مراسم مذهبی بزرگداشت این واقعه، فرق می‌نهاد. در دو قرن نخست پیدایش آیین مسیحیت، بازشناسی تاریخ زادروز شهدای مسیحی و به پیروی از آن، عیسی، با مخالفت های بسیاری در بین پیروان این آیین روبرو شد. عده ی بسیاری از پدران کلیسا، نظرات نیشدار و کنایه‌آمیزی در خصوص برپایی جشن تولد افراد در ادیان پاگانیسم (آیین های دگرکیشی یا چندخدایی) داشتند و در واقع از دید کلیسا، این روزِ جانسپاری قدیسان و شهدا بود که می‌بایست به عنوان روز واقعی به دنیا آمدن آنان، گرامی داشته شود. منشا دقیق انتخاب روز ۲۵ ماه دسامبر به عنوان میلاد عیسی مسیح در پرده‌ای از ابهام قرار دارد و تاریخدانان در مورد آن که مسیحیان از چه زمانی شروع به برپاداشتن جشن میلاد مسیح نمودند، راسخ نیستند. گرچه اناجیل چهارگانه در عهد جدید، تولد عیسی را با جزئیات شرح می‌دهند، ولی هیچ تاریخی در آن ها ذکر نشده. روز ۲۵ دسامبر، برای نخستین بار در سال ۲۲۱ پس از میلاد، در نوشته‌های سکستوس ژولیوس افریکانوس (اولین تاریخنگار مسیحی) به عنوان روز تولد مسیح، انعکاس یافته و بعدها به طور فراگیر در عالم مسیحیت پذیرفته شده‌است.
امّا بیشتر محققان معتقدند: این روز در امپراتوری روم جایگزینی برای جشن «روز تولّد خورشید شکست ناپذیر» (dies solis invicti nati) که در هنگامه ی انقلاب زمستانی به عنوان نماد نوزایی خورشید، به دور افکندن زمستان و ندای تولد دوباره بهار و تابستان برگزار می‌شد، رایج گردید و در واقع کریسمس، صورت «مسیحی شده» این جشن است. پیش از پذیرفتن آیین مسیحیت به عنوان دین رسمی روم در قرن چهارم میلادی، رومیان هر ساله در روز ۱۷ دسامبر در جشنی به نام ساتورنالیا به سیاره کیوان (ساتورن)، ایزد باستانی زراعت، احترام می‌نهادند. این جشن تا هفت روز ادامه میافت وانقلاب زمستانی را که طبق گاهشماری یولیانی باستان حدوداً در ۲۵ دسامبر واقع می‌شد، شامل می‌گردید. هنگام عید ساتورنالیا، رومی‌ها اقدام به برپاداشتن جشن و سرور، به تعویق انداختن کسب و کار و منازعات، هدیه دادن به همدیگر و آزادکردن موقتی برده‌ها می‌نمودند. هم چنین آیین رازآمیزمیترائیسم، بر پایه پرستش ایزد باستان ایران زمین، میترا، در سرزمین های تحت فرمانروایی روم باستان اشاعه ی زیادی یافته بود و بسیاری از رومیان، رویداد بلندتر شدن روزها به دنبال انقلاب زمستانی را با شرکت کردن در مراسمی به منظور بزرگداشت زادروز میترا، در ۲۵ دسامبر جشن می‌گرفتند. این جشن ها و سایر مناسک تا اول ژانویه ادامه می یافت که رومیان این روز را نخستین روز ماه و سال جدید می‌دانستند.
کلیسای کاتولیک روم روز ۲۵ دسامبر را به عنوان زادروز مسیح برگزید تا به مراسم پاگانیسم در آن زمان معنا و مفهوم مسیحی بخشد. برای نمونه، کلیسا جشن زادروز میترا خدای نور و روشنایی را با جشن بزرگداشت زادروز عیسی که عهد جدید او را نور و روشنی جهان می‌نامد، جایگزین نمود. کلیسای کاتولیک با این امید که پیروان آیین میترا را به آیین مسیحیت وارد کند، به انها اجازه داد تا به عنوان بزرگداشت زادروز مسیح به برگزاری جشن و سرور خود در تاریخ معین شده پیشین ادامه دهند.
بابانوئل:
شخصیتی که امروزه به شکل پیرمردی مهربان و چاق است و با لباس سرخ رنگ و ریشی سفید و بلند، هنگام کریسمس در میان برگزارکنندگان این جشن ظاهر می‌گردد به چندین اسم شناخته می‌شود که بابانوئل (Papa noel)، سانتا کلوز (Santa claus) و سنت نیکولا (Saint Nicola) از معروفترین این اسامی‌اند.
تاریخچه ی بابا نوئل:
در سده ی چهارم میلادی، یکی از اسقف‌های آسیای صغیر (ترکیه امروز) به خاطر رفتار مهربانانه اش با کودکان شهرت یافت. این شخص که بعدها به سنت نیکولاس (نیکولاس قدیس) شهرت یافت، در نقاشی‌های قرون وسطا و عصر رنسانس به شکل مردی بلند بالا با چهره‌ای جدی و نجیبانه نشان داده شده و تا حدود قرن شانزدهم، جشن مخصوص او در روز ششم دسامبر در سراسر اروپا برگزار می‌گردید، امّا از آن پس، این جشن، تنها به پروتستان‌های هلند منحصر گردید. مهاجران هلندی که به آمریکای شمالی کوچ کردند، این رسم را با خود به آن کشور بردند و در آن جا بود که نام او به سانتا کلوز (به انگلیسی: SANTA CLAUS) تغییر یافت.
جشن کریسمس چگونه به وجود آمد؟
کریسمس جشنی است که در برهه‌ای از تاریخ برخی از رهبران کلیسا آن را به تولد مسیح گره زده و به آن رنگ مذهبی دادند.
کلمه پاگان در مسیحیت به معنای کافر، مشرک و دور از دین است. ادیان پاگانی به ادیان چند خدایی پیش از مسیحیت اطلاق می شود که در زمان ظهور مسیحیت رقیبی جدی برای مسیحیت محسوب می‌شدند.پیروان این ادیان به پرستش الهه های یونانی و رومی، مصری و دیگر خدایان اساطیری می پرداختند. مسیحیت سعی در براندازی این کیش ها داشت و توانست در بسیاری از مناطق به پیروی از آن ها خاتمه دهد. امّا در مناطق دور افتاده پیروان این ادیان بر سر اعتقادات خود باقی ماندند؛ در قرون وسطا به طور مخفی به حیات خود ادامه دادند و هم اکنون نیز طرفدارانی در برخی مناطق دارند.با این وجود بنا به مصالح تاریخی خود برخی از زعمای کلیسا تعدادی از نمادها و رسم و رسوم پاگانیستی را با تعاریف جدیدی در دنیای مسیحیت حفظ کرده و گاهی حتی به آنها رنگ و لعاب مذهبی نیز دادند؛ که البته مورد قبول تمامی فرقه های مسیحی قرار نگرفت و هم اکنون نیز این اختلافات ادامه دارد. یکی از مهمترین سمبل های پاگانیسم که در شهرهای مختلف دنیای مسیحیت برافراشته شده است ابلیسک ها هستند. ابلیسک نمادی از آیین شرک آلود پرستش خدایان مصری و درخواست یاری و جاودانگی از آن هاست که توسط برخی رهبران کلیسا و نیز لژهای فراماسونری در دنیای مسیحیت پراکنده شده است. برای مثال صحن کلیسای اعظم سنت پیتر در واتیکان و محوطه ی کاخ سفید آمریکا دارای ستون هایی با رأس هرمی شکل است که در واقع نمادهای شرک آلودی از ادیان باستانی مصر هستند. یکی دیگر از میراث های به جا مانده از پاگانیست ها برای دنیای مسیحیت جشنی است که آن را امروزه با نام جشن کریسمس می شناسیم که ریشه در آیین ها و اعتقادات باورمندان به چندخدایی در زمان های پیش از ظهور مسیحیت دارد و بخشی از کلیسا بنا به مقتضیات زمانی سعی در مطرح کردن آن به صورت یک آیین مذهبی مسیحی داشته است.هم اکنون این جشن از رنگ مذهبی عاریه ای مورد اصرار کلیسا در قرن های اخیر فاصله فراوانی گرفته و به نظر می رسد به دلیل اصراف های اقتصادی فراوان حول و حوش آن به گونه ای به همان مفهوم کفر و الحاد پاگانیستی ذاتی خود بازگشته است. همچنین طی مناقشه ای که در سال 2000 در مورد مذهبی یا غیر مذهبی بودن جشن کریسمس در آمریکا رخ داد؛ دادگاه عالی این کشور این رسم مسیحی را به صورت یک ایین سکولار معرفی کرد و بدین ترتیب کریسمس بیش از پیش از مذهب مسیحیت فاصله گرفت.
پاگانیسم و جشن کریسمس کریسمس جشنی است که در برهه ای از تاریخ برخی از رهبران کلیسا آن را به تولد مسیح گره زده و به آن رنگ مذهبی دادند. اصولا رهبران مسیحیت در دو قرن نخست میلادی مخالف اعلام جشن و شادمانی به مناسبت سال روز تولد بزرگان دینی خود، از جمله مسیح، بودند. آنها معتقد بودند که برپایی جشن تولد یک آیین پاگانیستی است و کیش مسیحیت نباید از رسم و رسوم مشرکین الگو برداری کند. در طرز تفکر مومنین عیسوی آن دوره، روز واقعی تولّد و زندگی بزرگان دینی روز شهادت و پیوستن ایشان به جهان آخرت بود نه روزی که از مادر زاده شده بودند. به همین دلیل منشا دقیق انتخاب روز 25 ماه دسامبر به عنوان روز میلاد عیسی مسیح از نظر تاریخی مبهم بوده و مشخص نیست که از چه زمانی مسیحیان برای میلاد مسیح جشن و پایکوبی به راه انداخته اند. زیرا که حتی در انجیل های چهارگانه نیز برای تولد عیسی مسیح هیچ تاریخی ذکر نشده. به نظر می رسد پس از مرگ رهبران اولیه مسیحیت در دو قرن نخست، بالاخره تلاش برای شکل و شمایل مذهبی دادن به آیین های برافتاده پاگانیستی برای جذب مومنین جدید به آیین مسیحیت نتیجه داده و ابتدا روز مشخصی برای تولد عیسی مسیح تعیین شده است.از این رو می بینیم که برای نخستین بار در سال 221 پس از میلاد است که در نوشته های سکستوس ژولیوس افریکانوس، 25 دسامبر به عنوان روز تولد مسیح ذکر شده و رفته رفته در بخش بزرگی از دنیای مسیحیت مورد قبول واقع شده است. در مرحله بعد نیز بدون وجود مزاحمینی مانند مومنین سرسخت اوّلیه این روز به شیوه پیروان ادیان شرک آلود قبل از ظهور مسیح به عنوان روز جشن برای نکوداشت میلاد عیسی مسیح تعیین شده است. انتخاب 25 دسامبر به عنوان زادروز عیسی مسیح و برپایی جشن و سرور در آن روز در اوایل قرن چهارم مورد حمایت کنستانتین امپراتور روم که به پدر کلیسا مشهور است واقع شد و بدین ترتیب آیین کریسمس بیش از پیش در دنیای مسیحیت تثبیت گردید. اسقف اعظم ارامنه آرداک مانوکیان در کتاب «جشن‌های کلیسای ارمنی» می‌نویسد: «درباره تاریخ تولد عیسی آگاهی های دقیق و موثقی در دست نیست. انجیل ها نیز در این باره آگاهی های ناچیزی می‌دهند. هیچ منبعی هم در دست نیست که با آن بتوان تاریخ دقیق میلاد مسیح را نشان داد. تا سده چهارم میلادی، همه مسیحیان میلاد مسیح را روز ششم ژانویه جشن می گرفتند، امّا در این سده، کلیسای کاتولیک رم تصمیم می گیرد که روز تولد عیسی مسیح را در 25 دسامبر جشن بگیرند. در منابع دیگر کریسمس شکل مسیحی شده جشن «روز تولد خورشید شکست ناپذیر» در امپراطوری رم ذکر شده است که به عنوان نماد زایش خورشید و اتمام زمستان برگزار می شده است. این جشن نیز یک آیین شرک آلود بوده است که در آن رومیان هر ساله از 17 تا 25 دسامبر برای تشکر از سیاره کیوان یا خدای کشت و زرع به جشن و شادخواری مشغول می شدند. میترائیسم یا آیین پرستش ایزد در ایران باستان از دیگر ریشه های کریسمس مسیحی ذکر شده است که در آن در 25 دسامبر مردم انقلاب زمستانی را با شرکت کردن در مراسمی به بهانه میلاد الهه میترا جشن می‌گرفتند و رومیان فراوانی نیز ایرانیان را در این جشن همراهی می کردند. به طور کلی به نظر می رسد نوید آغاز بهار و گذر زمستان برای تمامی آیین های چند خدایی پیش از مسیحیت به نوعی با شادی و جشن همراه بوده است. در تحلیل چگونگی عقب نشینی زعمای مسیحی در قرون اولیه در مورد به کارگیری رسم و رسوم پاگانی باید گفت به احتمال قوی این کار برای جذب پیروان ادیان شرک آلود به آیین مسیحیت انجام شده است. در واقع کلیسای کاتولیک با تعیین روز 25 دسامبر به عنوان روز میلاد عیسی مسیح خواسته است به مراسم های زمستانه پیروان پاگانیسم در آن زمان، اعم از معتقدان به خدایان رومی و یونانی و میترا و نیز ادیان باستانی مصر که همگی به طور متفق القول جشنی زمستانی در کیش خود داشته اند؛ معنا و مفهوم مسیحی داده و بر پیروان خود بیافزاید. با این حال اختلافاتی که در مورد تاریخ برگزاری جشن میلاد مسیح بین عیسویان وجود دارد نشان دهنده آن است که این سیاست کلیسا مورد تایید تمامی رهبران و مومنین مسیحی نبوده و مخالفت هایی نیز وجود داشته است. هرچند نه به شدت مخالفت های دو قرن اول. بسیاری از اعضای کلیسای کاتولیک رم و پیروان آیین پروتستان، کریسمس را در روز 25 دسامبر جشن می گیرند. برخی از مسیحیان ارتودوکس در روسیه، اوکراین و فلسطین جشن کریسمس را در روز 7 ژانویه برپا می کنند و ارامنه نیز به طور منحصر به فردی روز میلاد مسیح را در ششم ژانویه جشن می‌گیرند. بر این اساس، بیشتر مسیحیان غربی هستند که 25 دسامبر را به عنوان روز تولد مسیح به رسمیت شناخته اند؛ اما مسیحیان ارتدوکس شرق، ششم ژانویه را برای جشن میلاد پیامبر خود، به رسمیت می شناسند. اختلافات بر سر جشن های کریسمس در جهان مسیحیت گاهی به مناقشات بزرگی منجر شده است. مثلا در انگلستان در دوران حکومت کرومول در اواسط قرن هفدهم میلادی، پیوریتن ها که اعتقادات مسیحی محکمی دشاتند با جشن گرفتن کریسمس به عنوان سنتی پاگانی و آمیخته با رسوم مشرکین مخالفت کردند و حتی پارلمان انگلستان مدتی جشن گرفتن کریسمس را ممنوع اعلام کرد. کریسمس و فرصت طلبی یهودیان یهودیان نیز در ایام زمستان دارای جشنی با نام حنوکا یا حنوکه یا عید اخلاص یا جشن روشنایی هستند که برخی از آیین های کریسمس مسیحی از این جشن یهودی برگرفته شده است. یهودیان درجشن حنوکا، روزی از زمستان را جشن می گرفتند که پس از آن، شمارش معکوس برای آمدن بهار آغاز می شد. این جشن 8 روز به طول می انجامیده که در هر روز آن شمعی روشن می شده است. روشن کردن شمع برای یادآوری نور و گرمای خورشید و آمدن بهار بوده است. این جشن تقریباً با ایام کریسمس هم زمان است.افزایش تعداد مسیحیان و نیز گسترش و تنوع یافتن آیین های کریسمس که از هر جایی رسمی به خود می گرفت؛ نظر یهودیان را برای بهره گیری اقتصادی از این جشن به خود جلب کرد. بدین ترتیب هدیه‌دادن در شب کریسمس و خوردن شیرینی های متنوع و رنگارنگ، در قرن نوزدهم میلادی توسط تاجران یهودی در اروپا رایج شد.عده ای از مسیحیان، بابانوئل یا سانتا کلاوس را یک شخصیت شیطانی می دانند یهودیان این جشن را فرصتی برای سرمایه گذاری قلمداد کرده و به حواشی آن افزودند و هم اکنون این جشن به عنوان یکی از محرکه های اقتصادی برای کمپانی ها و شرکت های طراحی مد و کارشناسان ایجاد تنوع در بازار محسوب می شود.
کریسمس دیگر یک جشن مذهبی نیستواژه کریسمس از دو بخش کریس و مس تشکیل شده که به معنای مراسم عشای ربانی در روز مسیح است. که بعدها به معنای «جشن مسیح» استعمال شده است. مردم بسیاری در آمریکای شمالی و جنوبی، اروپا، آسیا و دیگر مناطق جهان کریسمس را به عنوان مهم ترین رویداد سالانه مسیحی جشن می گیرند. این جشن از اوایل قرن بیستم میلادی به بعد به تدریج وجهه مذهبی خود را از دست داده و هم اکنون بیشتر به عنوان یک جشن غیر مذهبی برگزار می شود. به طوری که امروزه بحث غیر مذهبی شدن کریسمس یکی از بزرگترین دغدغه های رهبران کلیسا در دنیای غرب است. در سال های اخیر برخی سعی در حذف بخش "کریس" و درنتیجه پشتوانه مذهبی از عبارت کریسمس داشته اندنگاه غیر مذهبی آمریکایی ها به کریسمس در اواخر قرن بیستم منجر به مناقشه های قانونی شد. عده ای بحث هایی در مورد ماهیت کریسمس و شناسایی آن به عنوان یک جشن دینی یا سکولار به پیش کشیدند و به رسمیت شناختن کریسمس را به عنوان تعطیلات فدرال نقض قانون جدایی کلیسا و دولت در آمریکا دانستند. دادگاه عالی آمریکا در روز 19 دسامبر 2000 تعطیلات رسمی و عمومی کریسمس را نقض کننده قانون جدایی دین از حکومت ندانست و اعلام کرد که این روز یک هدف کاملا سکولار و غیر مذهبی را مد نظر دارد. این رای دادگاه عالی به مذاق مسیحیان معتقد خوش نیامده است. هرچند آنان از تعطیل بودن کریسمس حمایت می کنند اما غیر مذهبی شناختن این روز را ضربه به کیش مسیحی می دانند.در سال 2005 عده ای از این مسیحیان آمریکایی تظاهراتی علیه سکولار اعلام شدن کریسمس به راه انداختند و اعلام کردند کریسمس با اهداف سکولار و برنامه های ضد مسیحی مورد تهدید واقع شده است. اما غرب بیشتر به تاثیر اقتصادی کریسمس اهمیت می دهد تا وجهه مذهبی آن. برای مثال مردم آمریکا در سال 2011 میلادی 4/3 میلیارد دلار فقط برای درخت کریسمس هزینه کردند. این مقدار پول برای خرید 25 میلیون اصله درخت خرج شد و جالب توجه است که به رغم رکود اقتصادی در سالیان اخیر این رقم به بالاترین مقدار خود از سال 2007 به این طرف رسید. در سال 2010 آمریکایی ها رقم 9/2 میلیارد دلار برای درخت کریسمس خرج کرده بودند. بخش زیادی از این درخت ها مصنوعی بوده اند که 80 درصد آنها از چین وارد آمریکا شد. امسال نیز بنا به گزارش های اولیه بیش از 30 میلیون اصله درخت کریسمس در آمریکا به فروش رفته است.
در سال‌های اخیر دنیای رایانه نیز خود را به سفره کریسمس رسانده و توانسته است لقمه چربی برای خود دست و پا کند. خریدهای اینترنتی، سرویس های جالب و آگهی های تبلیغاتی ویژه سعی در افزودن به التهاب خرید شرکت کنندگان در جشن کریسمس را دارند. شرکت Apple در سال گذشته در یکی از محصولات خود نرم افزاری برای بابانوئل اینترنتی راه انداخته بود تا بچه ها از نزدیک با او ارتباط برقرار کند و هدیه های کریسمس را سریع تر دریافت کنند. در سال 2011 بیش از 60 نام دامنه با نام بابانوئل در آمریکا برای کریسمس ثبت شده بود و قیمت تبلیغات اینترنتی کوچک در این وب سایت ها بسیار گران بود؛ زیرا که تعداد بازدیدکنندگان این سایت ها هر سال افزایش چشمگیری پیدا می کند. برای مثال گردش مالی سایت بابانوئلی www.santa.co.uk که نامه، کارت تبریک و DVD های هدیه بابانوئل را به صورت اینترنتی می‌فروشد در طی چند هفته جشن های کریسمس در سال 2011 حدود 130 تا 140 هزار پوند تخمین زده می شود.
منبع: مشرق نیوز
آیین‌های کریسمس و کریسمس در برخی کشورها:
برگزاری کریسمس در کشورهای مختلف مسیحی بنا به سنت و رسم و رسوم آنان، تفاوت‌هایی نیز با یکدیگر دارد. اما مشترکات این مراسم این است که: مسیحیان برای جشن گرفتن میلادعیسی مسیح به کلیساها می‌روند، در منزل یک درخت کاج را تزیین و چراغانی می‌کنند و در خیابان‌ها و کوچه‌ها دسته‌دسته سرودهای پرستشی و شکرگزاری اجرا می‌نمایند.
درخت سرو
امروزه در تمام جهان درخت سرو نماد مهم کریسمس است. اما درخت سرو در آئینهای پاگان و فرهنگ قدیم ایران نیز بسیار مهم بوده و درخت جاودانگی تلقی می شده است هنوز در بسیاری از نقاط ایران به درخت سرو با نگاه تقدس نگاه می شود داستان درخت سرو کاشمر- سرو کشمر و بریده شدن آن بدستور خلیفه عباسی یکی از مطالب تاریخی در مورد تقدس درخت سرو است در خراسان و بطور مشخص در زیبد درخت سروی وجود دارد که در یکصد سال گذشته بارها به خاطر رفتار مردمان سنتی و نوگرایان بر سر تقدس درخت درگیری بوجود آمده است.در اکثر شهرهای قدیمی آسیای میانه هنوز هم بر درختان سرو روش و یا تکه پارچه ای گره می زنند به امید اینکه گره از مشکل آنها گشوده شود و به آرزوی خود برسند.
کریسمس در هند
اگر چه کریسمس جشنواره یی در تقویم مسیحی است، اما در هند به عنوان یک سرگرمی و تفنن دارای اهمیت ویژه‌ای است. در هند این جشنواره دارای معنی خاصی برای وحدت هند در عین تنوع و گوناگونی ست که در سراسر جهان شناخته شده‌است. و به دلیل نفوذ اروپا در این کشور برای مدت طولانی, دین در سراسر کشور پخش شده‌است. کریسمس مهمترین جشنوارهٔ مسیحیان هند است. به عنوان بخشی از جشن, به اعضای خانواده هدیهٔ کریسمس می‌دهند و یا به مردم فقیر از طریق موسسه خیریه پول میرسانند. مردم تزئین خانه‌ها و کلیساهای خود را با گل بنت قنسول (پوانزتیا) به خاطر نیمه شب تزئین می‌کنند. در جنوب هند، مسیحیان لامپ رس کوچک روی پشت بام‌ها و دیوارهای خانه‌های خود قرار می‌دهند، که هندوها در طول جشنواره خود به نام دیوالی این کار را انجام می‌دهند. در گوا، تمام هتل‌ها در دوره کریسمس پر از مسافر هستندآداب و رسوم محلی هند و سنت تاثیر سنگینی بر کریسمس هندی گذاشته و این در دکوراسیون قابل رویت است به این صورت که مسیحیان هند خانه‌های خود را با برگ انبه تزئین می‌کنند. کلیساها اغلب دارای سرویس عصرانه در کریسمس هستند و با شمع و گل بنت قنسول به طور شگفت انگیزی تزئین می‌شوند. تزئینات در خیابان‌ها و معابر نیز قابل مشاهده هست. جامعه مسیحی در هند کریسمس را با خوشنودی و از خود گذشتگی جشن می‌گیرند.جشن کریسمس با پایکوبی، کیک، شمع و دکوراسیون درخت سرو تزئین شده برجسته می‌شود. در نقاط مختلف هند، به خصوص شهرهای دهلی، بمبئی، بنگلور و چنای، کریسمس به شادمانی توسط مردم از تمام ادیان و جوامع جشن گرفته می‌شود. روز کریسمس (روز بزرگ) در زبان هندی به نام یک روز تعطیل ملی در هند است و مردم از تمام ادیان برای شادی به دوستان مسیحی خود میپیودند. در خانواده‌های مسیحی، آماده سازی برای کریسمس حداقل یک ماه قبل شروع می‌شود. خانم‌ها شروع به پختن کیک‌های سنتی کریسمس می‌کنند، نه تنها با تمام اعضای خانواده، بلکه همسایه ها! فعالیت‌های خرید انجام می‌گیرد به طوریکه همه اقدام به خرید لباس‌های جدید برای این جشنواره می‌کنند. هدایای کریسمس نیز برای دوستان، اقوام و بچه‌ها در خانواده خریداری شده‌است. جشن‌های کریسمس در نقاط مختلف هند در جنوب هند، مسیحیان به سبک هندوها لامپ رس روی پشت بام‌ها و دیوارهای خانه‌های خود روشن می‌کنند. به همان شیوه که هندوها تزئین خانه‌های خود را در جشنواره دیوالی انجام می‌دهند. علاوه بر این، در چندین ایالت هند تزئین درخت موز یا انبه به جای درخت کاج سنتی مورد استقبال قرار می‌گیرد. در شمال غرب هند، مسیحیان قبیله‌ای از قبیله بهیل، بعد از شب به مدت یک هفته در طول کریسمس به پایکوبی پرداخته و تما
مطالب مشابه :
جشن سال نو، مراسمی به وسعت تمام ادیان
جشن سال نو، مراسمی به تزئینات های باشکوه همراه است و در برخی با آیین‌های مذهبی.
تزئین جشن تولد
تزئین جشن تولد - - تزئینات عاشقانه،میز شام عاشقانه،تزئینات فیلم های کم حجم مذهبی
اساسنامه جدید هیئت مذهبی مسجدالنبی گل محمدی درمراحل اولیه
برنامه های متغیر مثل : جشن ها مراسم های مذهبی ، بدون تزئینات و طراحی
گزارش فعاليت هاي ستاد غدير شهرستان فردوس-1388
برگزاری جشن های گرامی برگزاری مراسم جشن در هیأت مذهبی در طی تبلیغات و تزئینات سطح
آموزش نقشه خوانی قلاب بافی همراه فیلم و عکس
تزئین جشن های مختلف تزئینات عاشقانه،میز شام عاشقانه،تزئینات فیلم های کم حجم مذهبی
مهاجران در آلمان و جشن کریسمس
بیگانگی مذهبی با کند از تزئینات کریسمس و ارزش‌های اصلی این جشن که همان
شهر سپید عشق (2)
هستند که در مراسم رسمی، جشن‌ها و آیین‌های مذهبی کاربرد اندازه و تزئینات بی
کریسمس
را با عیش و نوش و مراسم مذهبی جشن می تزئینات در خیابان‌ها و جشن‌های کریسمس در
برچسب :
تزئینات جشن های مذهبی