شعر یاد حسین از مازندرانی

تسلیت ایام . سوگواری هایتان مقبول

یاد حسین (ع)

شد چنان از تـَف دل کام سخنور تشنه

که ردیف سخنش آمده یک سر تشنه

آه و افسوس از آن روز که در دشت بلا

بود آن خسروِ بی لشکر و یاور تشنه

با لب خشک و دل سوخته و دیده ی تر

غرقه ی بحر بلا بود در آن بر تشنه

همچو ماهی که فُتد ز آب برون، آل نبی

می تپید دلشان ، سوخته در بر تشنه

آل احمد همه عطشان ز بزرگ و کوچک

نسل حیدر همه از اکبرو اصغر تشنه

تشنه لب کشته شود در لب شط از چه گناه

آن که سیراب کند در لب کوثر تشنه ؟

بُرد عباس جوان ، ره سوی آب فرات

ماند بر یاد حسین تا صف محشر تشنه

کاش می گشت « فدایی» به فدایش آن روز

تا نگشتی به صف پر تف محشر تشنه

فدایی مازندرانی

این شعر گزینشی ازقصیده ای بلند و شکوهمند است که از طولانی ترین قصاید استوار عاشورایی به شمار می آیدو هنر شاعری فدایی در تصویر آفرینی های بدیع عاشورایی است .


مطالب مشابه :


ساحل اميد

ژاله‌های پاک - ساحل آنجايي كه دست هاي پاك عشق طراوت ماه را به من هديه مي دهد آنجا كه قدوم




وقتي به آسمان مي نگرم

ژاله ‌های پاک از گناه و ريايم را پاك و بي آلايش كنم تا كنيم و همراه پرستو هاي مهاجر به




پسرخاله شهيد ژاله؛ فتنه‌گران جوانان پاك را به كام مرگ مي‌فرستند

"خبر بیست و سی " - پسرخاله شهيد ژاله؛ فتنه‌گران جوانان پاك را به كام مرگ مي‌فرستند - بیست و سی




وداع ياران دبستاني با "ژاله خونين "-13

به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاري فارس، در حالي كه پيكر پاك شهيد صانع ژاله هاي شهر




شعر یاد حسین از مازندرانی

ژاله هاي پاك(باغ رويا) گل خوشه




قیام17شهریور و کشتار جمعی از مردم بی دفاع توسط رژیم ستمشاهی در میدان ژاله تهران (جمعه خونین 1357ش)

در آن روز،‌ هزاران لاله در ميدان ژاله روييد و جوانان پاك رازي که تقدير ازلي انسان هاي




يادم باشد

ژاله هاي پاك(باغ رويا) گل خوشه




باد و باران،حامل گردونه آناهيتا

او ايزدبانوي آب‌هاي نيرومند بي پاك كننده نطفه همه ترجمه ژاله آموزگار




برچسب :