آخرین قیمت دوچرخه ویوا

با ارزان ترین دوچرخه دورنوار مرزی ایران را بعنوان اولین و آخرین ایرانی رکاب زدم

با ارزان ترین دوچرخه دورنوار مرزی ایران را بعنوان اولین و آخرین ایرانی رکاب زدم بعضی از دوستان در مسیر دوچرخه ام را برانداز می کردند.همه توصیه می کردند.این دوچرخه مناسب این سفر نیست.اما من دفاع می کردم و برای دفاعم اراده را تنها عامل موفقیت می دانستم.دوچرخه ام ویوا بود.و بارش با وسایل همراه اصلا استاندارد نبود.در مسابقه با توریست های آلمانی در نزدیکی های بجنورد من ده پدال می زدم به اندازه 4 پدال آنها نمی شد.چرا که مقایسه دوچرخه ها از زمین تا آسمان فرق می کرد.آنها روزانه از من 20 کیلومتر جلو می زدند.اما با اراده ام در خلوت شب از آنها 50 کیلومتر جلو می افتادم.در این مسیر چند 100 کیلومتری من تنها در پیشوازشان به انتظار می نشستم.در دلداری شان توصیه می کردند.شبانه رکاب نزنم.اما نمی دانستند در این راه جانم را مایه گذاشته ام.البته بنابه اعترافشان تجهیزاتم برای سفر شب کامل بود.وچراغهای خطر و نورافکن ووسایل دفاعی در مواجهه با حیوانات اهلی و وحشی بخصوص سگ داشتم.با تمام این تفاسیر عهد بسته بودم.با همین دوچرخه ارزان قیمت کار نشدنی را انجام دهم.که به لطف خدا موفق به این کار شدم. طی مسیر با این دوچرخه خسته کننده بود.هر 700 کیلومتری می بایست ساچمه های غیر استانداردش را بدلیل بار زیاد و اصطکاک تعویض می کردم.وبرای پنجری دوچرخه هم در هوای گرم ظهر آماده می شدم.که این کار هر چند روزی عادی بود.چون لاستیک و تیوبش هم غیر استاندار بود. قرار بود.نزدیکترین مسیر به مرزها انتخاب شود.تا این حرکت اولین و آخرین حرکت یک ایرانی باشد.که کمتر کسی جرائت شکستن آن را داشته باشد.انتخاب مسیر میرجاوه و لادیز و خاش همراه با دور 160 درجه  به دورکوه معروف تفتان استان سیستان و بلوچستان یک عمل جسورانه بود.که در هوای گرم تابستان 90 شاید برای کمتر کسی فرصت گذر از آن را بدهد.یا مسیر سراوان و زابلی و سرباز که در نوع خودش با شرایط سخت نزدیکی مغازه ها و روستاهادر هوای گرم،می تواند هر اراده محکمی را  به تزلزل بکشاند.می توانستم از مسیر نهبندان وارد زاهدان شوم.اما همت خدایی در دیدار مردم زابل و مزار قتلگاه منطقه تاسوکی توسط گروه اشرار عبدالمالک ریگی ،اضافه کردن مسیر 300 کیلومتری همراه با بادهای سوزان 120 روزه سیستان یک حلاوت خاصی داشت. بله ، من با ویوا یک دوچرخه ارزان قیمت در فصل گرم تابستان 90 در سفری طاقت فرسا با انتخاب حدااقل نزدیکی به نوار مرزی ایران در همتی بزرگ این عشق تحرک را در سایه لطف خداو باور دینی ام طی نمودم.تا شاید سالها در فراموشی.یک روزی ایران زمین شاهد تولد انسانهای پر جسورتر دیگر باشد.و این حرکت را تجدید نماید.

با ارزان ترین دوچرخه دورنوار مرزی ایران را بعنوان اولین و آخرین ایرانی رکاب زدم

بعضی از دوستان در مسیر دوچرخه ام را برانداز می کردند.همه توصیه می کردند.این دوچرخه مناسب این سفر نیست.اما من دفاع می کردم و برای دفاعم اراده را تنها عامل موفقیت می دانستم.دوچرخه ام ویوا بود.و بارش با وسایل همراه اصلا استاندارد نبود.در مسابقه با توریست های آلمانی در نزدیکی های بجنورد من ده پدال می زدم به اندازه 4 پدال آنها نمی شد.چرا که مقایسه دوچرخه ها از زمین تا آسمان فرق می کرد.آنها روزانه از من 20 کیلومتر جلو می زدند.اما با اراده ام در خلوت شب از آنها 50 کیلومتر جلو می افتادم.در این مسیر چند 100 کیلومتری من تنها در پیشوازشان به انتظار می نشستم.در دلداری شان توصیه می کردند.شبانه رکاب نزنم.اما نمی دانستند در این راه جانم را مایه گذاشته ام.البته بنابه اعترافشان تجهیزاتم برای سفر شب کامل بود.وچراغهای خطر و نورافکن ووسایل دفاعی در مواجهه با حیوانات اهلی و وحشی بخصوص سگ داشتم.با تمام این تفاسیر عهد بسته بودم.با همین دوچرخه ارزان قیمت کار نشدنی را انجام دهم.که به لطف خدا موفق به این کار شدم. طی مسیر با این دوچرخه خسته کننده بود.هر 700 کیلومتری می بایست ساچمه های غیر استانداردش را بدلیل بار زیاد و اصطکاک تعویض می کردم.وبرای پنجری دوچرخه هم در هوای گرم ظهر آماده می شدم.که این کار هر چند روزی عادی بود.چون لاستیک و تیوبش هم غیر استاندار بود. قرار بود.نزدیکترین مسیر به مرزها انتخاب شود.تا این حرکت اولین و آخرین حرکت یک ایرانی باشد.که کمتر کسی جرائت شکستن آن را داشته باشد.انتخاب مسیر میرجاوه و لادیز و خاش همراه با دور 160 درجه  به دورکوه معروف تفتان استان سیستان و بلوچستان یک عمل جسورانه بود.که در هوای گرم تابستان 90 شاید برای کمتر کسی فرصت گذر از آن را بدهد.یا مسیر سراوان و زابلی و سرباز که در نوع خودش با شرایط سخت نزدیکی مغازه ها و روستاهادر هوای گرم،می تواند هر اراده محکمی را  به تزلزل بکشاند.می توانستم از مسیر نهبندان وارد زاهدان شوم.اما همت خدایی در دیدار مردم زابل و مزار قتلگاه منطقه تاسوکی توسط گروه اشرار عبدالمالک ریگی ،اضافه کردن مسیر 300 کیلومتری همراه با بادهای سوزان 120 روزه سیستان یک حلاوت خاصی داشت. بله ، من با ویوا یک دوچرخه ارزان قیمت در فصل گرم تابستان 90 در سفری طاقت فرسا با انتخاب حدااقل نزدیکی به نوار مرزی ایران در همتی بزرگ این عشق تحرک را در سایه لطف خداو باور دینی ام طی نمودم.تا شاید سالها در فراموشی.یک روزی ایران زمین شاهد تولد انسانهای پر جسورتر دیگر باشد.و این حرکت را تجدید نماید.

خبر - 8/11/88 - پاسخ به سوال آقای نادر از کرج در مورد خرید تریال

با تشکر  از دوستان بازدید کننده به خاطر نظراتشان.  در پاسخ به آقای نادر از شهر کرج می توانم بگم که شما  میتوانید مثل ۹۹.۵٪ تریال سواران ایرانی تریال ویوا بخرید . حتما سایز ۲۰ بخرید - چون سایز ۲۶ سواری مشکلات بیشتری دارد.  شرکت ویوا تا به حال  ۴ مدل تریال به نام های: Code Frog 2 - Code Frog - Stand - Leopard تولید کرده که مدل Code Frog 2 آن تا به حال وارد ایران نشده است ( از این موضوع اطلاع دقیقی ندارم ولی اگر وارد بازار تهران شده باشد حتما آن را بخرید.) . در بین ۳ مدل باقی مانده مدل Stand به تازگی وارد بازار شده و به خاطر تست نشدن توسط گروه ما اطلاع دقیقی از مشخصات آن ندارم  ولی از روی عکسی که در سایت ویوا درج شده می توان گفت که BB سایز خوبی دارد. از لحاظ فرم و شکل بدنه نیز شکل قابل قبولی دارد. تریال Leopard دارای زین می باشد و به خاطر فرم بدنه اش می توان با آن بهتر حرکات چرخشی را زد و نسبت به تریال Code frog بهتر بالا می آید. در مورد قیمت تریال های ویوا همگی حدود ۱۹۰ تا ۲۳۰ هزار تومان می باشند. ارجعیت برای خرید تریال های ویوا :  1- Stand 2 - Leopard 3-Code Frog البته اگر می خواهید هزینه ی بیشتری کنید (بالای ا میلیون تومان) تریال های خارجی زیادی وجود دارند که باید مفصل در مورد آن  توضیح داده شود.  در ضمن من به عنوان کوچک ترین عضو جامعه ی در حال رشد تریال سواران ایرانی به شما پیشنهاد می کنم از تریال سواران پرتجربه ی تهرانی یا تریال اردبیل یا ... نیز پیش ازخرید تریال کمک بگیرید. تریال تهران ( احسان فاتحی) B13 تریال اردبیل  

کلیپ جدید پیمان آزادی(تریال ساری)

دومين ويديوي پيمان آزادي از تریال سواران اصفهان دانلود کیفیت متوسط (10MB) : دانلود با لینک مستقیم

چند عکس از دانهیل سواری Danny Macaskill

مسابقه

زمان مسابقه: جمعه ۳۱ شهریور ۹۱ مکان مسابقه: تهران - منطقه ۱۵ شهرداری - محله کیانشهر - میدان امام رضا - جنب مخابرات - حوضه بسیج کلاس دوچرخه ها: آزاد -در دو رده سنی بزرگسالان (حرفه ای) و جوانان (نیمه حرفه ای) -داشتن بیمه ورزشی – کلاه و دوچرخه سالم الزامیست. -نتایج به صورت انفرادی محاسبه می گردد (به ۳ نفر برتر هر رده سنی جوایز ارزنده اهدا می گردد) یال ساری -مسابقه به صورت آزاد و از طرف بخش خصوصی برگذار می شود لذا نیازی به ارائه معرفی نامه و هماهنگی با هیئت های استانی نمی باشد. -مسابقه در یک روز برگذار می شود و خوابگاه تدارک دیده نشده است. -مهلت ثبت نام: راس ساعت ۸ الی ۹ صبح روز مسابقه. -مسابقه کلاس نیمه حرفه ای ساعت ۹ صبح و کلاس حرفه ای ساعت ۳ بعد از ظهر برگذار می شود. منبع: تریال ساری

من به همه توصیه میکنم، تجربه ی سفر به ایران را یکبار در طول عمرشان داشته باشند.

او که داستان سفرهایش را می‌نویسد با اشاره به برخوردی که با چند دوچرخه‌سوار ایرانی در شهرهای مرند و میانه و یک گردشگر کره‌یی داشت، درباره‌ی سطح کیفی کار سایکل توریست ایرانی، بیان کرد: در ملاقاتی که با سایکل توریست ایرانی در میانه داشتم، متوجه شدم دوچرخه‌اش برای مسافت‌های طولانی کارایی ندارد و سطح کیفی‌اش مناسب نیست. یک سایکل توریست آلمانی اظهار کرد: ایران کشور فرهنگ و مهربانی است و من به همه توصیه می‌کنم، تجربه‌ی سفر به ایران را یک‌بار در طول عمرشان داشته باشند. به گزارش خبرنگار سرویس گردشگری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، «وولفگنگ لین» که معمولا به‌صورت انفرادی سفر می‌کند و اکنون قصد دارد مسیر جاده‌ی ابریشم را رکاب بزند، با حضور یک سایکل توریست ایرانی، در مرکز گردشگری علمی - فرهنگی دانشجویان گفت: دوست دارم دوچرخه‌سواری را به‌صورت انفرادی انجام دهم، چون در سفر با گروه باید براساس نظر گروه و در اختیار همدیگر باشیم. او که تجهیزات و امکانات سفرش را بدون پشتیبانی موسسه یا سازمانی خاص تهیه کرده است، بیان کرد: از سه‌ماه پیش، سفرم را برای رکاب زدن در مسیر جاده‌ی ابریشم از شمال آلمان آغاز کرده‌ام و با گذشتن از اتریش، ‌ایتالیا‌، یونان‌ و ترکیه، چند روز پیش از مرز بازرگان به ایران وارد شدم و قصد دارم بعد از دیدن همه‌ی نقاط دیدنی ایران به ترکمنستان، روسیه‌، ازبکستان‌، قزاقستان‌، قرقیزستان و در پایان، به چین بروم. وی که یک‌ماه فرصت برای به پایان رساندن سفر خود در جاده‌ی ابریشم دارد، گفت: در بچگی کتاب «مارکوپولو» را خواندم و از آن زمان آرزو داشتم سفری مانند او را تجربه کنم. به همین دلیل، حدود 20 سال پیش به‌مدت دو سال در کشورهایی مانند پاکستان، نپال‌، هندوستان‌، سنگاپور‌، مالزی و تایلند‌ زندگی کردم و به فرهنگ آسیایی علاقه‌ی زیادی دارم. زمانی که در آلمان بودم از روی نقشه‌ی جهان برای خودم فکر سفر از هامبورگ در مسیر جاده‌ی ابریشم را بارها در ذهنم تداعی کردم و حالا خوشحالم که این رویا برای من محقق شده است. او با اشاره به آشنایی نسبتا زیادی که با جاذبه‌های توریستی ایران دارد، ادامه داد: یک دوست ایرانی در هامبورگ داشتم که به من توصیه کرد اصفهان‌، شیراز و دریای خزر را حتما ببینم. به همین دلیل، با ورودم به ایران، مدت ویزایم را تمدید کردم تا بتوانم این کار را انجام دهم. وی که از زمان ورودش به ایران حدود 9 روز گذشته و از بخش‌هایی مانند ماکو، بازار جهانی تبریز و مردان نمکی در زنجان دیدن کرده است، افزود: وقتی بازار تبریز را دیدم، بسیار شگفت‌زده شدم، چون مارکوپولو هم این بازار را دیده ...

لوازم مورد نیاز یک کوهنورد:

لوازم مورد نیاز یک کوهنورد:انجمن پزشکی کوهستان ایران : لوازم کوهنوردی همیشه جزو مهمترین ابزار و لوازم مورد نیاز یک کوهنورد جهت رفاه، آسایش و ایمنی یک کوهنورد است. در اینجا توضیحات مختصری در زمینه انتخاب لوازم مورد نیاز خود می یابید:کاپشن، شلوار، کلاه:در حالت کلی، جنس کاپشن و شلوار باید حتما از پارچه بادگیر با درصد بین 60تا70 درصد باشد تا بدن بتواند تنفس کند و ذرات عرق را دفع کند. اما اگر اهل کوه‌نوردی حرفه‌ای هستید یا دست‌کم می‌خواهید به جرگه‌ حرفه‌ای‌ها بپیوندید، بهتر است از لوازم زیر استفاده کنید:1 - استرچ 2- پلار یا پر 3- گورتکساسترچ: از نوع نایلون است که برای حفظ عضلات، پوشش اولیه بدن را تکمیل می‌کند. پلار یا پر: پلار الیافی مصنوعی مانند پر و پشم است که کار گرم کردن بدن را انجام می‌دهد ولی سبک‌تر از پر است، دیرتر خیس و زودتر هم خشک می‌شود. یک نوع پلار هم در بازار موجود است که «وینک» نام دارد و ضدآب است.گورتکس: این آخرین پوشش است که باعث می‌شود تا رطوبت و آب به بدن نفوذ نکند. جنسش هم از الیاف کربنی است. انتخاب کلاه هم بسته به نوع فصل و کوه متفاوت است. اگر به منطقه سردسیر می‌روید، حتما یک کلاه پشمی با خود ببرید. در مناطق گرم نیز به دلیل تابش مستقیم و زیاد نور آفتاب، از یک کلاه لبه‌دار استفاده کنید.گتر و جوراب:جوراب علاوه بر اینکه باعث گرم کردن پاها می‌شود، مانع از اصطکاک بین پا و کفش نیز می‌شود که این موضوع بیشتر ویژگی جوراب‌هایی است که از الیاف مصنوعی و پشم درست شده‌اند. بهتر است از جوراب‌های نخی استفاده نکنید چون خیس شده و باعث تاول زدن پا می‌شود.بعضی کوه‌نوردان 2 نوع جوراب می‌پوشند که جوراب اول یک جوراب نازک نخی است که رطوبت و عرق را از پا می‌گیرد و جوراب دوم -که کلفت‌تر و ضخیم‌تر است و روی جوراب اول پوشیده می‌شود- عرق را از جوراب اول می‌گیرد و در نتیجه لایه‌ای کف پا به وجود می‌آید. گتر نه تنها باعث گرم شدن قسمت پایینی پا شده بلکه مانع نفوذ خاک، سنگ، برف، گل و ... به کفش می‌شود؛ مخصوصا برای کسانی که نمی‌خواهند چیزی به جز پایشان در کفش‌شان باشد! در کل 3 نوع گتر وجود دارد:۱.گتر سوپر 2.گتر بلند 3. گتر کوتاهگتر سوپر علاوه بر پوشاندن و گرم نگه داشتن قسمت پایینی پا، روی کفش هم می‌آید و خود پا را هم گرم نگه می‌دارد. این نوع از گتر، مناسب مکان‌های برفی است. گتر بلند مناسب صعود‌های سنگین است. گتر کوتاه حداکثر 12 تا 15 سانتی‌متر از کفش را می‌پوشاند که برای صعودهای عادی و یکروزه مناسب است.در برنامه‌های کوتاه هم می‌شود از یک جفت زانوبند محکم و سفت به عنوان گتر استفاده کرد.کوله:در برنامه‌های یکروزه ...