پذیرایی روز و شب عروسی

پذیرایی روز و شب عروسی

حال بعد از برگزاری شب های حنابندان به روز عروشی می رسیم . تدارک و آماده سازی وسایل مورد نیاز برای پذیرایی از قبل مهیا می شد. همه خود را آماده می کنند تا جشنی فراخور شخصیت و موقعیت خانواده برگزار کنند. پذیرایی مناسب اتز مهمان ها از افتخارات خانواده عروس و داماد می باشد که بعد ها نیز به خاطر برگزاری این مراسم به خود می بالند و آن را امتیازی برای خود در نظر می گیرند . ازیک هفته مانده به عروسی گروهی از جوانان مسئول جمع آوری هیزم می شوند . بزرگان فامیل برای خرید دیگر وسایل به شهر می روند . مهمان هایی که برای عروسی دعوت شده بودند از راه های دور و نزدیک به عروسی می آیند. البته قابل ذکراست در زمان های دور تر به علت مسافت روستا ها و نبود وسایل رفت و آمد بسیاری از مهمان ها از روز قبل خود را به محل برگزاری جشن عروسی می آمدند . شب آخر حنابندان که صبح آن روز عروسی بستگان نزدیک عروس یا داماد در خانه ایشان می مانند و به آماده سازی مقدمات کار می پردازند. مردان در نیمه های شب اقدام به ذبح گاو و یا گوسفندهای در نظر گفته شده می پردازندو در ادامه به تکه تکه کردن گوشت ها می پردازند . زنان نیز پا به پای مردان به شستن برنج ، آماده سازی پیاز ، سبزی، سیب زمینی و غیره می پردازند .

پذیرایی از مهمان ها هم بستگی مستقیم به وضع اقتصادی خانواده دارد . بدین صورت که در خانواده هایی که وضع مالی بهتری دارند ،مهما نهای بیشتری را دعوت مینمایند و برای پذیرایی از آنها هم ناهار را تدارک می بینند و هم شام . در خانواده های با وضع مالی پایین تر فقط مهمان ها برای شام دعوت می شوند . البته نکته ای که قبلاً نیز به آن اشاره شد اینکه در اکثر مناطق برای حضور در عروسی نیاز به کارت دعوت و ارائه آن مانند دیگر مناطق کشور ندارد . بلکه در روز و شام عروسی هرکسی که در آن روستا حضور داشته باشد برای خوردن ناهار و شام می آیند هرچند دعوتی نیز صورت نگرفته باشد . البته این مورد در بین زنان بیشتر رعایت می شود . و معمولاً اگر پانصد کارت دعوت فرستاده شده باشد یا دعوتی صورت گرفته باشد با غذای دو یا سه برابر آماده نمود .

آماده کردن غذا در منزل عروس و داماد صورت می گیرد . دیگ هایی را که در روز های قبل آماده کرده بودند صبح خیلی زود بر روی آتش قرار می گیرد و آشپز شروع به پختن غذا می نماید . غذای ناهار بیشتر برنج و خورش با گوشت گوسفند و در زمان های دور تر خورش و نان جو یا نان گندم ، حلیم و یا کلمبا بوده است .

بعد از پذیرایی از مهمان در ناهار خیلی به سرعت بساط آماده سازی شام نیز در نظر گرفته می شوند . گاوی را که برای شام در نظر گرفته اند ذبح می نمایند و با سپردن وسایل مورد نیاز به آشپز و تعیین چند نفر جهت کمک نمودن به او ، خود به کار های دیگر می پردازند . در بیشتر عروسی های منطقه به خصوص در حال حاضر به علت اینکه جمعیت رو به افزایش است غذاهای زیادی آماده می شود که در نهایت خیلی نیز اسراف گشته و دور ریخته می شود . البته در بعضی جاها غذای اضافی را در بین بستگان و نیازمندان منطقه تقسیم می کنند .

از جمله اشعاری که در یان مراسم البته به شوخی بیشتر خوانده می شود و در زمان های گذشته تعداد ابیات آن بسیار بیشتر بوده این است :

ای مُم دوماد برنجُن اندَکِن بُهنه اِت کِردِن کِ مَنجَل کوچکِن

برگردان : ای مادر داماد غذا آماده شده ات اندک است و برای این کارت بهانه آورده ای که دیگم کوچک است .

تَمبک کاهی ناکشم تمبک سر برگ اَکَشُم

به مَم دوماد بگَی به زیر کرگ اَکَشُم

برگردان : تمباکوی خشک برای قلیان نمی خواهم ،بلکه تمباکوی تازه برای کشیدن می خواهم . به مادر داماد بگویید که اگر آماده نکند برگ درخت کرگ می کشم و دود می کنم.

پذیرایی روز و شب عروسی

مطالب مشابه :

جهیزیه عروس و عروسی و داماد

"جديد" لیست کامل خريد جهيزيه عروس و لوازم منزل

24ساعت با دخترها

وسایل جزئی مورد نیاز برای تزئین عروسی

خلاصه اي از مراسم خواستگاري و عروسي در بندوبست سكز

پذیرایی روز و شب عروسی

رسم خواستگاری و عروسی در چهاردهی کابل

آداب و رسوم ازدواج در ایران قدیم

زندگی اجتماعی و آداب ورسوم مردم روستای دستک (قسمت دوم)