عباس میلانی ویکی پدیا

  • دانشگاه شیراز در ویکی پدیا

    دانشگاه شیراز در ویکی پدیا

    دانشگاه شیراز از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد پرش به: ناوبری, جستجو مختصات: ‏۳۶٫۳″ ۳۱′ ۵۲°شرقی ‏۲۳٫۰۷″ ۳۸′ ۲۹°شمالی / ۵۲٫۵۲۶۷۵غرب ۲۹٫۶۳۹۷۴۱۷جنوب / -۵۲٫۵۲۶۷۵;-۲۹٫۶۳۹۷۴۱۷ (نقشه) دانشگاه شیراز تأسیس ۱۳۲۵نوع دولتیرئیس دکتر دکتر محمد مؤذنیمعاون آموزشی رحمت اله مرزوقیمعاون پژوهشی دکتر مصطفی سعادتهیأت علمی ۶۵۰دانشجویان ۱۵۰۰۰کارشناسی ۹۳۰۰کارشناسی ارشد ۴۰۰۰دکترا ۱۷۰۰مکان  ایران، فارس، شیرازوب‌گاه www.shirazu.ac.irدانشگاه شیراز یکی از دانشگاه‌های وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و از قدیمی‌ترین دانشگاه‌های ایران است که در سال ۱۳۲۵ خورشیدی تأسیس گردید. پیش از انقلاب ایران (۱۳۵۷)، دانشگاه کنونی شیراز، «دانشگاه پهلوی» نامیده می‌شد.دانشگاه شیراز یکی از ۵ دانشگاه مادر در رشته‌های مهندسی به شمار می‌آید . محتویات[نهفتن] ۱ تاریخچه ۱.۱ پردیس ارم ۲ دانشکده مهندسی ۳ دانشکده علوم ۴ دانشکده آموزشهای الکترونیکی ۵ مشاهیر و دانش‌آموختگان ۶ جستارهای وابسته ۷ منابع ۸ پیوند به بیرون تاریخچه [ویرایش] موسسهٔ آسیا دانشگاه پهلوی در خانه قوام قرار داشت و محل کار اساتیدی همچون ریچارد فرای و آرتور پوپ گردید. دانشگاه پهلوی (نام دانشگاه شیراز در قبل از انقلاب اسلامی ایران) در سال ۱۹۴۶ نخست شروع به کار نمود. معمار اصلی این دانشگاه مینورو یاماساکی نام دارد، که از دیگر کارهای مشهور او مرکز تجارت جهانی نیویورک می باشد. به‌دنبال دعوت محمدرضا پهلوی از رییس دانشگاه پنسیلوانیا به ایران، پس از مذاکراتی چند، توسعهٔ دانشگاه شیراز مستقیما تحت نظر و مدیریت این دانشگاه صاحب‌نام آمریکایی قرار گرفت تا جایی که روابط علمی و فرهنگی بین این دو دانشگاه از مستحکم ترین روابط علمی فرهنگی میان ایران و آمریکا گردید و تا روزهای آخر حکومت شاه ادامه داشت.[۱] در سال ۱۹۶۲، عیسی صدیق مسئول پیاده سازی الگوهای این دانشگاه آیوی لیگ در دانشگاه پهلوی گردید.[۲] تدوین بسیاری از دروس، طراحی و توسعه پردیس‌های دانشگاه، تربیت اساتید، و بنیانگذاری بسیاری از مؤسسات تحقیقاتی دانشگاه پهلوی همه و همه در اختیار این دانشگاه آیوی لیگ قرار گرفتند.[۳] بعده‌ها، در دوره هوشنگ نهاوندی، موسسه معروف دانشگاه ایالتی کنت نیز در شکل گیری و توسعه دانشگاه پهلوی نیز حضور پیدا کرد.[۴] دانشگاه شیراز اولین دانشگاه کشور است که مدرکش بین‌المللی شد و همچنین اولین دانشگاه ایران که برنده جایزه نوبل در آن سخنرانی کرد.در زمان پهلوی نیز دانشگاه شیراز خواهر دانشگاه پرینستون آمریکا خوانده می‌شد.[نیازمند منبع] پردیس ارم [ویرایش] مسجد دانشگاه شیراز این مجتمع که به خوابگاه ...



  • فارین پالیسی: دولت ایران ۱۰هزار بسیجی را برای جهاد سایبری استخدام کرده است

     فارین پالیسی:  دولت ایران ۱۰هزار بسیجی را برای جهاد سایبری استخدام کرده است

    به اعتقاد نشریه امریکایی «فارین پالیسی» کشور ایران در فضای مجازی دارای یک ارتش عظیم است که گاهی به صورت نامحسوس عمل می کند تا هر خبری را دسته بندی کند و برای دستگیری مظنونین به فعالیت‌های مخالف نظام، یک دلیل مناسب پیدا کند! به گزارش «وبلاگ نیوز» عباس میلانی، نویسنده این نشریه امریکایی در گزارشی مدعی شده است که این ارتش شامل حقوق بگیران یا علاقه‌مندان عقیدتی جمهوری اسلامی بوده و به عظیم ترین بخش آن «جهاد سایبری» گفته می شود. به اعتقاد این روزنامه اینترنتی، دولت ایران ۱۰هزار بسیجی را استخدام کرده است تا در این جهاد شرکت کنند و شرکت های غربی مثل نوکیا و زیمنس هم ابزار لازم برای کنترل اینترنت را به آن ها  فروخته‌اند! البته بر اساس اعتقادات نگارنده این گزارش، تمامی سربازان این جبهه به صورت منظم آموزش هایی می بینند تا بدانند که چه طور می توان در چت روم ها تاثیر گذاشت و صحبت های خصوصی را شنید! با این حال تمام دلیل این نشریه امریکایی برای ادعاهای فوق، به نوشته هفته نامه «صبح صادق» پیرامون نبرد سایبری امریکا بر می‌گردد. نکته قابل توجه آن است که در تمامی گزارش‌های مرتبط با مقابله مجازی وبلاگ‌نویسان و فعالان مجازی هوادار نظام جمهوری اسلامی در نشریه‌های خارجی، این گروه از فعالان که اصولا دولتی نیستند با “ارتش سایبری ایران” یکی دانسته می شوند و در عکس های مرتبط با این خبرها نیز معمولا از عکس های نظامی و رژه‌های نظامی استفاده می شود. در اغلب وقت‌ها از عکس‌های نظامی برای عبارت «ارتش سایبری» استفاده می‌شود. لازم به ذکر است عباس میلانی، نویسنده این گزارش از جمله مدیران اصلی پروژه دموکراسی ایران در موسسه امریکایی هوور محسوب می شود که بر اساس اطلاعات وارد در ویکی پدیا، میلانی یکی از کسانی بود که زیر نظر مستقیم ساواک، با دربار پهلوی همکاری نزدیک داشته است. انتهای خبر/. منبع : وبلاگ نیوز

  • رمان مُرشد و مارگاریتا نوشته میخائیل بولگاکف

    مُرشد و مارگاریتا رمانی روسی نوشته میخائیل بولگاکف است. به باور بسیاری این اثر در شمار بزرگ‌ترین آثار ادبیات روسیه (شوروی) در سده بیستم است. بیش از صد کتاب و مقاله درباره این کتاب نگاشته شده است.بولگاکف نوشتن این رمان را در سال ۱۹۲۸ آغاز کرد و اولین نسخه خطی آن را دو سال بعد به دست خود آتش زد. دلیل این کار احتمالاً ناامیدی به دلیل شرایط خفقان‌آور آن زمان اتحاد جماهیر شوروی بوده‌است. در سال ۱۹۳۱ بولگاکف دوباره کار بر روی این رمان را آغاز کرد و پیش‌نویس دوم در سال ۱۹۳۵ به پایان رسید. کار بر روی سومین پیش‌نویس نیز در سال ۱۹۳۷ به پایان رسید و بولگاکف با کمک گرفتن ار همسرش، به دلیل بیماری، کار بر روی نسخه چهارم پیش‌نویس را تا چهار هفته پیش از مرگش در سال ۱۹۴۰ ادامه داد.مرشد و مارگاریتا در نهایت در سال ۱۹۴۱ توسط همسر بولگاکف به پایان رسید،اما در زمان استالین اجازه چاپ به این اثر داده نشد و سرانجام در سال ۱۹۶۵ با حذف ۲۵ صفحه و تغییر برخی نام‌ها و مکان‌های ذکر شده در تیراژ محدودی به چاپ رسید که با استقبال شدید مردم مواجه شد. نسخه‌های آن یک‌شبه به فروش رفت و کتاب با قیمتی نزدیک به صد برابر قیمت روی جلد به کالایی در بازار سیاه تبدیل شد.رمان از سه داستان موازی تشکیل شده‌است که در نهایت یکپارچه می‌شوند: سفر شیطان به مسکو، داستان پونتیوس پیلاطس و به صلیب کشیده شدن مسیح و عشق مرشد و مارگریتا. خلاصه داستان:داستان با هم‌صحبتی و قدم زدن دو روشنفکر لاییک و رسمی (دو شخصیت مهم داستان) در یکی از پارک‌های مسکو آغاز می‌شود: یکی میخاییل الکساندر، یا همان برلیوز. نویسنده‌ای مشهور و سردبیر یکی از مجله‌های وزین ادبی پایتخت و رییس کمیته مدیریت یکی از محافل ادبی مسکو و دیگری جوان شاعری به نام ایوان نیکولاییچ پونیریف که با نام مستعار بزدومنی شناخته می‌شود. برلیوز به نوعی نماینده روشنفکران رسمی و صاحب باند و باندبازی‌های ادبی است که محافل مافیایی ادبی راه می‌اندازند و اندیشه‌ای سطحی و تک‌بعدی دارند و دگراندیشان را مجال رشد و نمو و شکوفایی نمی‌دهند و تنها به آنان که مرید و سرسپرده‌شان باشند اجازه فعالیت می‌دهند و دیگران را زیر پا له می‌کنند، شعر و آثار سفارشی می‌پذیرند و شبکه‌ای تار عنکبوتی در تمام نشریات مهم و سرشناس تنیده‌اند. سایه این روشنفکران و نویسندگان رسمی بر تمام عرصه ادبی و محافل نویسندگی سنگینی می‌کند و نگاه تحمیلی‌شان در همه جا گسترده است. یکی از قربانیان این باندهای مافیایی، قهرمان این رمان یعنی مرشد است که در فصل‌های بعدی رمان ظاهر می‌شود و می‌بینیم که این حضرات ریش و سبیل‌دار چه بلایی به ...

  • هفته نامه‌ فکاهی،سیاسی توفیق

     هفته نامه‌ فکاهی،سیاسی توفیقتوفیق نشریه و هفته نامه‌ای فکاهی و سیاسی با نیم قرن فعالیت از سال ۱۳۰۱ تا ۱۳۵۰ هجری شمسی که بنیان گذار و صاحب امتیاز و اولین مدیر آن حسین توفیق بود.حسین توفیق شاعر و روزنامه نگار فرزند نجفقلی میرزا در ۱۴ مهر ۱۲۵۸ شمسی / ۱۸ شوال ۱۲۹۶ قمری در تهران به دنیا آمد. او بیش از نیمی از عمر خود را صرف اشاعه معارف و ادبیات کرد. چهار سال، از اواخر ۱۲۹۶ شمسی تا اواسط ۱۳۰۰ شمسی، سردبیر روزنامه گل زرد بود و در ۱۳۰۱ شمسی موفق به گرفتن امتیاز نشریه توفیق شد. او در ۲۹ بهمن ۱۳۱۸ شمسی، پس از سپردن اداره مجله به تنها فرزندش محمدعلی توفیق، درگذشت.دوره نخست انتشارنخستین شماره توفیق در سال ۱۳۰۱ شمسی منتشر شد و انتشار آن در سه دوره ناپیوسته ادامه یافت . دوره نخست از ۱۳۰۱ تا ۱۳۱۸ شمسی به مدیریت حسین توفیق بود که با در گذشت وی در ۱۳۱۸ شمسی به پایان رسید.توفیق در اوایل این دوره، نشریه‌ای جدّی بود. مطالبی در مورد مسائل دینی، اخلاقی و ادبی و گاه فکاهی نیز در آن چاپ می‌شد. از اواسط سال پنجم، با کسب امتیاز چاپ کاریکاتور در آن، بیشتر صورت فکاهی گرفت و پس از مدتی کاملاً ادبی شد. طی شش سال فعالیت ادبی، مطالب توفیق منظوم بود در صفحه نخست، ستون ثابتی با عنوان «شادروان فتحعلی خان صبا» مشتمل بر اشعار وی و آثاری از حسین توفیق نیز در این صفحه چاپ می‌شد و مسابقه ادبی نیز برگزار می‌گردید. از اوایل سال ۱۳۱۷ شمسی، توفیق دوباره به صورت فکاهی درآمد و مسئله ازدواج و تشویق جوانان به آن، از مضامین اصلی آن بود.تقارن نخستین دوره توفیق با حاکمیت رضاشاه پهلوی (۱۳۰۴ـ۱۳۲۰ شمسی )، سبب شد که مطالب نشریه با سانسور همراه شود، اما در دوره‌های بعد این مشکل وجود نداشت. توفیق در این دوره بیشتر به مسائل اخلاقی و اجتماعی می‌پرداخت و ازینرو بدون وقفه منتشر می‌شد.  دوره دوم انتشارپس از مرگ حسین توفیق با مدیریت فرزندش محمدعلی توفیق آغاز شد و تا کودتای ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲ شمسی ادامه یافت. این دوره خصوصاً پس از شهریور سال ۱۳۲۰ شمسی، با حاکمیت فضای باز سیاسی و رهایی مطبوعات از اختناق همراه بود. ازینرو مطالب توفیق همانند اغلب جراید سیاسی و انتقادی شد اما به صورت فکاهی.بی ثباتی سیاسی به سبب ناپایداری دولتها دستمایه اصلی توفیق برای انتقاد روزافزون از دستگاه حاکم بود که به توقیفهای مکرر آن نیز انجامید. دلایل توقیف متعدد بود از جمله در اسناد سالهای ۱۳۲۴ و ۱۳۲۵ شمسی آمده است که فرمانداری نظامی مندرجات نشریه توفیق را خلاف مصالح کشور و سیاست دولت تشخیص داده و دستور توقیف آن را به شهربانی کل کشور صادر کرده است ( اسناد مطبوعات ایران ، ج ۲، ص ۳۳۸ـ۳۳۹).موضوع ...

  • معمای هویدا نوشته ی دکتر عباس میلانی

    معمای هویدا نوشته ی دکتر عباس میلانی

    كتاب معمای هویدا یكی از تك نگاری های شاخص در حوزه تاریخ نگار معاصر است. میلانی 6 سال برای گردآوری اطلاعات درباره این كتاب وقت گذاشت است و سرانجام با مصاحبه های مختلف و مراجعه به منابع گوناگون و پیدا كردن اسناد و اطلاعات درجه اول از همه كسانی كه در این باره مطلع بوده اند‘ معمای هویدا را نوشته است.این كتاب در سال 1380 سه چاپ پیاپی خورد. معمای هویدا در 16 فصل تدوین شده است.این کتاب روایت فارسی کتاب "معمای هویدا "است که با ترجمه خود مولف ـ دکتر عباس میلانی ـ منتشر شده است .گفتنی است چندی پیش، ترجمه‌ای از همین کتاب به قلم مترجم دیگری ذیل عنوان "ابوالهول ایرانی، امیرعباس هویدا و معمای انقلاب "منتشر گردید .کتاب سرگذشت مفصل و مستند "امیرعباس هویدا "است که مدت سیزده سال نخست وزیر ایران بود .او عالی‌ترین مقام رژیم پهلوی بود که در ایران ماند و پس از پیروزی انقلاب، محاکمه و اعدام گردید .مولف در تدوین کتاب، از خاطرات، مشاهدات و اطلاعات گروه کثیری از افراد مرتبط با هویدا، همچنین نامه‌ها و اسناد و منابع مکتوب بسیاری بهره جسته است .کتاب از شانزده فصل تشکیل شده است .در فصل نخست چگونگی دستگیری هویدا و نگهداری او در مدرسه رفاه، و انتقال به زندان قصر، مصاحبه با چند خبرنگار فرانسوی در آن ایام شرح داده شده، افزون بر آن، تصویری از روزهای نخست انقلاب فراهم آمده است . در فصل دوم، شرح زندگانی هویدا از زمان تولد آغاز می‌شود، سپس مراحل تحصیل (در داخل و خارج از ایران)، مسافرت‌ها، مشاغل، خصوصیات فردی و اجتماعی و شخصیتی او بیان می‌گردد، در پایان نیز گزارشی از جریان دادگاه و محاکمه و اعدام هویدا به طبع می‌رسد .عناوین فصل‌های کتاب از این قرار است1 :ـ پل حسرت، 2ـ برزخ بیروت، 3ـ زائر پاریس، 4ـ سرزمین عجایب، 5ـ بازگشت به پاریس، 6ـ سال‌های سرگردانی، 7ـ انقلاب سفید، 8ـ کانون مترقی، 9ـ زمستان ناخرسندی‌ها، 10ـ یادداشت‌های زمان جنگ، 11ـ سیاست در پمپئی نفت‌خیز، 12ـ دره جنی، 13ـ سقوط پمپئی، 14ـ قربانی، 15ـ قاضی انقلاب (حجت‌الاسلام خلخالی)، 16ـ دریاچه یخ‌زده کاکیتوس (نام نهمین حلقه دوزخ در بخش دوزخ کمدی الهی دانته) .در صفحات پایانی، یادداشت‌های مولف، نمایه اسامی و تصاویری از هویدا و دیگران به چاپ رسیده است . كتاب معمای هویدا اثر بحث برانگیز و به یاد ماندنی دكتر عباس میلانی به چاپ پانزدهم رسید. این كتاب كه آغازگر شیوه جدیدی از زندگی نامه نویسی و رویكردی نوین به تاریخ معاصر ایران است از سوی انتشارات اختران برای پانزدهمین بار تجدید چاپ شد كه خودگواهی بر روانی و شیوایی این كتاب تاریخی است.دكتر عباس میلانی در مقدمه ی این كتاب نوشته است: به این نتیجه ...

  • ایده هژمونی گرامشی

     ایده هژمونی گرامشی زهیر مصطفی بلورد Antonio Gramsci آنتونیو گرامشی  سال ۱۸۹۱ در «ساردینا» منطقه کارگری جنوب ایتالیا به دنیا آمد. پدرش کارمند ثبت و مادرش زنی بی سواد از طبقه متوسط روستایی بود. در حالی که هنوز هفت سال بیشتر نداشت، پدرش در نتیجه دسیسه های سیاسی کارش را از دست می دهد و به پنج سال زندان محکوم می شود، و این شروع دوره طاقت فرسای زندگی گرامشی و خانواده پرجمعیت شان است. اما این پایان کار نبود؛ رشد توموری در کمر آنتونیو مخارج سنگینی به خانواده تحمیل می کند؛ بیماری مرموزی که تا پایان عمر او را رها نکرد. او به رغم ضعف جسمانی دبستان را با نمرات عالی به پایان برد اما به دلیل عدم وسع مالی تا آزادی پدرش نتوانست به دبیرستان برود، پس از آزادی پدر و بعد از اتمام دبیرستان یکی از دو نفر ساردینایی بود که توانست بورس تحصیلی دانشگاه تورینو را به دست آورد و در رشته زبان شناسی نوین مشغول به تحصیل شود؛ رشته تحصیلی که در سال سوم ناتمام رهایش کرد و به فعالیت سیاسی در حزب سوسیالیست و سپس حزب کمونیست ایتالیا پرداخت و نهایتاً به دبیرکلی این حزب انتخاب شد. قسمت عمده زندگی سیاسی و علمی گرامشی در دوران حکومت فاشیستی سپری شد. در حالی که نماینده مجلس بود توسط حکومت فاشیستی به زندان انداخته شد و بقیه عمر خود را در زندان گذراند. وی مطالعات گسترده یی در زندان در زمینه های مختلف انجام داده که به «دفترهای زندان» مشهور است. خدمت عمده گرامشی به جامعه شناسی را بسط مفهوم «هژمونی» و البته نظریه «روشنفکران» دانسته اند. هنوز هم درک و تبیین کامل فاشیسم مراجعه به آثار او را می طلبد. آنتونیو گرامشی از نظریه پردازان عمده مارکسیسم هگلی است که سرانجام سال ۱۹۳۷ در اثر مشقات زندان و وخامت بیماری مادام العمرش در زندان درگذشت. آثار گرامشی از متفکرانی چون هگل، مارکس و انگلس، لنین، لوکزامبورگ و تروتسکی متاثر است. البته آثار دایره المعارفی مارکس که فراتر از حوزه صرف جامعه شناختی هستند، بیشترین تاثیر را بر او داشته اند؛ از سویی دیگر آثار «بندتو کروچه» متفکر ایتالیایی مورد مطالعه دقیق او بوده است. گرامشی خود می گوید؛ «همان طور که فلسفه هگل مقدمه مارکسیسم در قرن نوزدهم و یکی از پایه های تمدن جدید بوده است، فلسفه کروچه هم مقدمه یی است برای مارکسیسم نو شده و معاصر و مناسب نسل ما.» (فیوری؛ ۱۳۳) گرامشی خود هرگز کتابی منتشر نکرد؛ نوشته های او به جز «دفترهای زندان»، همگی به صورت مقاله اند. آثار گرامشی را می توان به صورت زیر خلاصه کرد؛  ۱- نوشته های دوره ۱۹۱۴ تا ۱۹۱۶ مجموعه مقالات او در این زمان در روزنامه های «فریاد مردم»، «به پیش»، «شهر آینده» با ...

  • نهضت ترجمه مترجمان توانمندی را به بار آورد

    مهدی غبرایی گفت: در حدود 30 سال اخیر نهضتی در امر ترجمه راه افتاد كه با گسترش فوق العاده، نسل جديدي از مترجمان توانمند را پرورش داد. مهدی غبرایی، مترجم ادبي با بیان این مطلب به خبرنگار شبستان گفت: اینکه بعضی معتقدند که باید انجمن و جمیعتی برای مترجمان وجود داشته باشد، دغدغه من نیست. من کارم ترجمه است و دوست دارم اثری را که ترجمه کرده ام به موقع چاپ و منتشر شود.غبرایی درباره علمی و وفادار بودن ترجمه ها به اصل اثر گفت: ترجمه رمان، داستان، شعر و ... در واقع یک کار ادبی است و با مسایل علمی تفاوت دارد. شاید بعضی ها معتقد به برخورد علمی با ترجمه باشند، باید دید که منظورشان از علمی بودن چیست و گرنه مترجم هنگام ترجمه مسایلی را در نظر می گیرد که بیشتر جنبه ادبی دارند. غبرایی تصریح کرد: موضوع ترجمه ادبی، موضوع گسترده ای است و بستگی به ذوق و سلیقه شخص مترجم دارد که هنگام ترجمه به چه چیزهایی توجه کند. منظور من از ترجمه در اینجا فقط رمان، داستان کوتاه و شعر است.این مترجم درباره سبک و شیوه های امروزی ترجمه نيز گفت: در بیست، سی سال اخیر نهضتی در امر ترجمه راه افتاده که گسترش فوق العاده ای پیدا کرده است و نتیجه این نهضت شکل گیری نسل ما بود.وی ادامه داد: نسل پیش از ما مترجم های قابل احترامی هستند و من به شخصه از آنها بسیار آموخته ام که می توان به محمد قاضی، نجف دریابندری، سیدرضا حسینی، احمد شاملو، ابوالحسن نجفی اشاره کرد. در میان غالب ترجمه های نسل پیش، اساس کار بر روی روایت داستان استوار بود. این بزرگان از دانش فراوانی در زبان فارسی برخوردار بودند و بر این اساس روایت داستان را به نحو احسن ترجمه مي كردند، حتي مترجماني چون زنده یاد محمد قاضی فقط سراغ متن های روایی و سرشار از حادثه و ماجرا و گاه برخوردار از طنز و شوخ طبعی می رفت و از شگردهای سیلان ذهن و درهم ریختن زمان رو می گرداندند. مترجم رمان "کوري"، نويسنده ژوزه ساراماگو در ادامه گفت: نسل ما در دامن این نسل پرورش پیدا کرد، اما به سبب بهره مند بودن از امکانات پیشرفته مانند رایانه و به خصوص اینترنت توانست به نکات قابل توجهی درترجمه دست پیدا کند. در نسل ما سبک و لحن بسیار مورد توجه قرار گرفت و به جاهایی رسید که در گذشته اتفاق نیفتاده بود.وی در ادامه تصریح کرد: به هر حال نسل ما نسبت به نسل قبلی پیشرفت داشت و بی شک نسل آینده به خاطر تحولات پیش رو، بی شک از نسل ما جلوتر خواهد رفت.غبرایی، درباره بحث رایج وفاداری به اصل اثر گفت: این یک بحث کلی است، اما این وفاداری که از آن صحبت می شود، بستگی به آن دارد که مترجم ملاک ترجمه اش را چه واحدی تصور کند، مثلاً ممکن است هنگام ترجمه کلمه، سطر، ...