داروهای پرخطر بیمارستانی

  • گاید لاین شناسایی صحیح بیماران

    گاید لاین شناسایی صحیح بیماران در بخش بستري و سرپایی ، انتقال خون ،، درمان دارویی ،اعمال جراحیو اقدامات آزمایشگاهی  منظور کاهشوقوع اتفاقات ناخواسته بهداشتی درمانیآن در ارتباط با باندهاي شناسایی و کاربرد آن بوده است . خوشبختانه نتایج گزارش منجر به انجام تحلیل ریشه اي وقایع برروي بیش از 100 مورد اشتباه واقع شده درفر آیند شناسایی صحیح بیماران ، مؤید اثربخشی مداخلات و استراتژي هاي انجامشده در کاهش مؤثر خطر عدم شناسایی صحیح بیماران بوده است .از دیدگاه سازمان جهانی بهداشت عدم شناسایی صحیح بیماران در حیطه هاي عمده فرآیند تجویز دارو ، فلبوتومی ، انتقالخون و مداخلات و اقدامات درمانی جراحی می تواند منجر به بروز اشتباهات مکرر گردد . روند رو به افزایش محدودیت هاياعمال شده در ساعات کاري و افزایش تعداد تیم درمانی و مشکلات تحویل و تحول شیفت هاي کاري و سایر مشکلات ارتباطیدر جهان از جمله عوامل مؤثر در عدم شناسایی صحیح بیماران می باشد. از همین رو به منظور بهبود ایمنی بیمارشناساییصحیح بیماران به عنوان اهداف اولیه کمیسیون هاي مشترك امریکا 4 در سال 2003 میلادي مورد توجه واقع ودر زمره الزاماتاعتبار بخشی مراکز بهداشتی درمانی قلمداد شده است .این در حالیست که در بسیاري از کشور هاي دنیا براي مدتی طولانی ازباندهاي شناسایی براي تشخیصبیماران بخش بستري استفاده می شده است و گم شدن باندها و یا اطلاعات غلط بر روي آنهامنجر به کاهش کارآیی و اثر بخشی این سیستم شده است . بمنظور رفع این نقصان از کد هاي رنگ بندي شده 5 براي تشخیصسریع معضلات و مشکلات احتمالی در زمینه شناسایی بیمار استفاده شده است که فقدان وجود سیستم رنگ بندي استانداردمحدودیت هایی را در این زمینه باعث شده است .ضوابط کلی مرتبطبه فرآیند شناساییصحیح بیماران بستري : |به منظوربه حداقل رسانیدن اتفاقات ناخواسته ناشی از عدم شناسایی صحیح بیماران ، الزامی است کلیه بیماران |بخش بستري بیمارستانی در دوره پذیرش در بیمارستان داراي باند شناسایی جهت دریافت اقدامات درمانی ،تشخیصی و مراقبتی باشند.1) اکیداً یادآوري می شود که استفاده از باندهاي شناسایی توسط بیماران از مسئولیت کارکنان درمانی جهت کسباطمینان از انجام اقدام صحیح بر روي بیمار صحیح نمی کاهد .2) الزامیست باندهاي شناسایی بیماران توسط بخش پذیرش تهیه و قبل از ورود بیمار به بخش و در هنگام پذیرش بیماردر اختیار آنان قرار گیرد .3) صحت اطلاعات مندرج در روي باند شناسایی بیماردر هنگام پذیرش با بیمار و یا در صورت ضرورت یکی از بستگاندرجه یک وي کنترل می شود .4) ضروریست بیمار دریافت باند شناسایی را در پرونده بصورت کتبی و امضاء تأیید ...



  • یک نمونه کامل خط مشی منطبق با اعتباربخشی بیمارستانها

    اصطلاحات و تعاریف : فرایند آموزش ، یک فرایند سیستماتیک پیوسته و برنامه ریزی شده است که شامل آموزش و یادگیری می باشد .یک فرایند و ارتباط متقابل بین آموزش دهنده و فراگیر است که آگاهانه و بر اساس هدف خاصی انجام می گیرد و هدف اصلی آن ایجاد شرایط مطلوب یادگیری می باشد . فرایند یادگیری:  یادگیری شامل کسب معلومات و یا مهارت های خاص به منظور ایجاد یا تغییر رفتار می باشد. آموزش صحیح به بیمار باید به گونه ای باشد که رفتار مورد نظر آموزش دهنده در فرد بیمار یا همراهان وی بصورت تضمین شده و اطمینان بخش بروز پیدا کند. هدف یادگیری تغییر در رفتار ،دانش،نگرش و مهارت است که کاملا هدفمند، فعال، محصول محیط و موثر بر هدایت فراگیر است.   کلیات خط مشي(مختصر): 1- ارتباط خط مشی با سیاست های کلی بیمارستان/نظام سلامت :  فرایند درمانی بیمار از بدو ورود به بیمارستان آغاز شده و تا مدتها بعد از ترخیص بیمار ادامه خواهد داشت .سیاست کلی بیمارستان بر این است که فرایند درمانی بیمار با آگاهی کامل بیمار در همه مقاطع درمان صورت پذیرد . مامعتقدیم که بیمار توانمند قادر خواهد بود قسمت زیادی از فرایندهای درمانی و مراقبتی خود را مدیریت نموده و به نتیجه مطلوب برساند .   2- دلایل اتخاذ این خط مشی : لزوم آگاهی کامل بیمار از تمام موارد و فرایندهایی که در سیر درمانی وی دخیل خواهند بود لزوم احترام به حق انتخاب بیمار لزوم آگاهی بیمار از حقوق حاکمیتی خود لزوم همکاری و همراهی بیمار در فرایندهای درمان منجر به : 1-  کوتاه شدن زمان و هزینه بستری 2-  کاهش ریسک مزمن و ناتوان کننده شدن بیماری 3-  صرفه جویی در وقت بیمار ، پرستاران ، پزشکان و سایر کارکنان 3- چگونگی اجرایی شدن/مراحل اجرا : ü      بیمار و همراهان وی را در صورت لزوم به اتاق مخصوص آموزش راهنمایی کنید. ü      خودتان را با ذکر سمت و مسئولیت معرفی کنید . ü      توضیحات کلی از موقعیت و وضعیت بیماری وی در اختیار آنها قرار دهید . ü      توضیحات کلی از سیر فرایند درمان  پیش بینی شده در اختیار آنها قرار دهید . ü      مسئولین بخش و همکاران  دخیل در فرایند های مختلف درمان ، مراقبت ، انتقال و ... را معرفی نمایید. ü      به همراه بیمار و همراهان از قسمت های مختلف بخش و بیمارستان (در حد امکان و نیاز بیمار)دیدن کنید . ü      فرم آموزش به بیمار را در دو برگ همسان تکمیل کنید  و در پرونده بیمار قرار دهید.   نحوه بررسی نیازهای بیمار جهت یادگیری : * سوالات مستقیم * مشاهده مستقیم وضعیت جسمی و رفتاری * پرسشنامه * چک لیست * تماس غیر مستقیم( تلفنی ...)   4- وظایف و مسئولیت ها ی مجریان : مسئولیت اصلی آموزش به بیمار بر عهده مسئول یا سرپرستار ...

  • خط مشی آماده وبه روز بودن داروها وامکانات ترالی اورژانس

    عنوان خط مشي آماده وبه روز بودن داروها وامکانات ترالی اورژانس کد خط مشي:تاريخ ابلاغ : تاریخ بازبینی: مخاطبان: پرسنل درمانی بخش(پرستاران،بهیاران،مامایی) هدف ومحتوای خط مشی: اطمینان از کامل بودن ترالی احیاء جهت استفاده در مواقع اورژانسی برای حفظ حیات بیمار روش اجرای خط مشی: تهیه چک لیست داروهای ترالی احیاء ووسایل وتجهیزات ونسب بر بالای  آن چک لیست کنترل داروها از نظر تاریخ مصرف کنترل ترالی احیاء(داروها،وسایل و ...) در هر شیفت کاری توسط یکی از پرستاران بر اساس دستور العمل وزارت بهداشت تجهیز ترالی احیاءپس از CPR توسط پرسنل همان شیفت بلا فاصله پس از اتمامCPR

  • استانداردبین المللی اعتباربخشی بیمارستان ها(Joint Commission International)

    استانداردبین المللی اعتباربخشی بیمارستان ها(Joint Commission International) استانداردهای بیمار محور:56 دسترسی به مراقبت و تداوم مراقبت: 57 ACC.1- بیماران، براساس شناسایی نیازهای مراقبتی شان، و رسالت سازمان و منابع و امکانات آن، جهت بستری شدن، پذیرش شده یا برای دریافت خدمات سرپایی ثبت نام می گردند. ACC.1.1- سازمان، روشی برای پذیرش بستری و ثبت نام بیماران سرپایی دارد. ACC.1.1.1- اولویت برخورداری از ارزیابی و درمان، با بیمارانی با نیازهای فوری و اضطراری است. ACC.1.1.2- حق تقدم با بیمارانی است که نیاز به خدمات پیشگیرانه، تسکین دهنده، درمان کننده و توان بخشی دارند، که بستگی به شرایط بیمار، هنگام پذیرش برای بستری شدن در سازمان دارد. ACC.1.2- هنگام پذیرش برای بستری، بیمار و خانواده اش اطلاعاتی در مورد مراقبت مورد نظر، نتیجه مورد نظر از مراقبت و هر هزینه قابل پیش بینی، دریافت می کنند. ACC.1.3- سازمان، درصدد کاهش هرگونه مانع فیزیکی، زبانی، فرهنگی و دیگر موانع، جهت دستیابی بیماران به خدمات درمانی و ارائه خدمات به آنان است. ACC.1.4- پذیرش یا انتقال به، یا از بخشهای ویژه و یا سایر بخشهای ارائه کننده خدمات تخصصی، براساس موازین معین انجام می شود ACC.2- سازمان فرآیندهایی را جهت تامین تداوم خدمات مراقبت از بیمار در سازمان و ایجاد هماهنگی میان متخصصان سلامتی طرح ریزی کرده و به مرحله اجرادر می آورد. ACC.2.1- در حین تمامی مراحل مراقبتف فرد واحد صلاحیتی به عنوان مسئول مراقبت از بیمار شناسایی میشود. ACC.3- خط مشی ای به عنوان راهنمای ترخیص یا ارجاع مناسب بیمار وجود دارد. ACC.3.1- سازمان، برای حصول اطمینان از ارجاع به موقع و مناسب بیمار، با پزشکان مراقبت از سلامتی و مراکز دیگر همکاری می کند. ACC.3.2- در پرونده بیمار، یک کپی از خلاصه پرونده ترخیص وی موجود است. ACC.3.3- به بیمار، و در صورت مقتضی، خانواده او هنگام ترخیص یا ارجاع، یک دستورالعمل قابل فهم برای پی گیری داده می شود. ACC.4- خط مشی ای به عنوان راهنما جهت حمل و نقل مناسب بیمار به مرکزی دیگر، و تامین نیازهای مربوط به تداوم مراقبت تعیین شده است. ACC.4.1- سازمان ارجاع کننده تعیین می کند که سازمان دریافت کننده توانایی تامین نیازهای مربوط به تداوم مراقبت از بیمار را دارد. ACC.4.2- با سازمان دریافت کننده، خلاصه مکتوبی از وضعیت بالینی بیمار و مداخلاتی که سازمان ارجاع کننده انجام داده است ارائه میشود. ACC.4.3- هنگام نقل و انتقال مستقیم، یک فرد واجد صلاحیت، وضعیت بیمار را کنترل می کند. ACC.4.4- فرایند انتقال بیمار، در پرونده اول ثبت می گردد. ACC.5- در فرآیند ارجاع، انتقال یا ترخیص بیمار، نیازهای مربوط به حمل و نقل در نظر گرفته میشود. ACC.6- خدمات ...

  • مدیریت خطر و ایمنی بیمار

    مدیریت خطر و ایمنی بیمار

    مدیریت خطر و ایمنی بیمار(Risk management & patient safety) مراقبت های سلامت به طور غیر قابل اجتنابی با افزایش بروز خطر برای ایمنی بیمار همراه است. (1) بیماران حق دارند که انتظار داشته باشند، مراقبت از آن ها مطابق با بهترین شرایط و استاندارد ها و براساس آخرین شواهد علمی و بالینی باشد (4) احتمال بروز خطر به معنای امکان بروز یک حادثه ناخوشایند و یا از دست دادن (loss) است و قسمتی از زندگی طبیعی ما به شمار می رود. ما همیشه در معرض دامنه وسیعی از موارد خطر زا هستیم و قسمت زیادی از وقتمان را در تلاش برای اجتناب از تصادف ، جراحت و یا حوادث ناخوشایند بسر می بریم. پیش بینی حوادث و خطرات و کاهش احتمال بروز آن ها در واقع همان مدیریت خطر است. (17) با توجه به رویکرد سیستمیک و عنایت به این موضوع که انسان امکان انجام خطا دارد (جایزالخطا است)، نحوه طراحی سیستم، شرایط آن و نحوه پاسخ دهی سیستم به نواقص و شکست ها، تعیین کننده نتیجه نهایی یک خطا بر روی سلامت بیمار، است. لازم به ذکر است که خطا لزوما منجر به آسیب و صدمه نمی شود. ارزیابی حوادث نه به عنوان پیداکردن مقصر و اعمال تنبیه و سرزنش است بلکه امکان یادگیری، تشخیص و درمان یک مشکل عمده را در طراحی و کارکرد سیستم سلامت، نشان می دهد. (18) انواع خطاها: خطا ها به صور مختلف تقسیم بندی می شوند. به منظور اینکه زمینه بحث را در حوزه خطاهای پزشکی فراهم کنیم، می­بایست تعاریفی از انواع خطاهای پزشکی ارائه نمائیم. خطاها بر طبق نظر James Reason 1990 دو نوعند : 1. زمانی که اقدامات و فعالیت های انجام شده بر طبق انتظار و به شکلی صحیح و مناسب صورت نگرفته باشد. 2. زمانی که اقدام یا عمل انجام شده از ابتدا، پایه و اساس صحیح و مناسبی نداشته باشد. بنابراین دو تعریف اصلی در ارتباط با خطاها مطرح است یکی در مرحله برنامه ریزی و دیگری در مرحله اجرا .(18) اتیولوژی خطاهای پزشکی خطای انسانی تکنیکی فقدان تشخیص سیستمی خطای تشخیصی خطای دارویی خطای ثبت خطای درمان اشتباه در تشخیص تاخیر درتشخیص خطای ساختاری/فرایندی استفاده بیش از حد استفاده کمتر از حد بیمارمورد شناخته شده آلرژیک می باشد به کار نبردن درست دارو دوز نامناسب خطای پایش مسیر اشتباه داروی اشتباه خطاهای مرحله برنامه ریزی (Planning Error): این خطاها در حین تصمیم گیری و فعالیت های مرتبط با حل مسئله رخ می دهد. خطاهای این مرحله زمانی خود را نمایان می سازند که پیامدهای دلخواه برای بیماران محقق نشود. این دسته از خطاها بعلت کمبود دانش و اطلاعات پزشکان در خصوص وضعیت بیمار، روشهای درمان و تجویز دارو هستند. استراتژی کاهش خطاهای مرحله برنامه ریزی، انجام پژوهش، تحقیق، مطالعه ...

  • درمانهای رایج در آبله مرغان

    در درمان آبله مرغان با توجه به علائم و شدت آنها، دسته های مختلف دارویی توصیه می گردند، ما در این مطلب بخشی از داروهای رایج در درمان آبله مرغان را لیست کرده ایم: ۱- تب بر ها: تب ممکن است کمی قبل از بروز ضایعات جلدی شروع شود، یکی از داروهای توصیه شده برای کنترل تب و کاستن درد استامینوفن است، در بزرگسالان قرص ۳۲۵ میلی گرمی را می توان بین ۴-۶ساعت یک بار (با توجه به شدت علائم) تجویز کرد. در کودکان با توجه به اطلاعات مندرج در این جدول می توان دوزاژ مناسب درمانی را توصیه کرد. ۲- آنتی هیستامین ها: آنتی هیستامین ها می توانند به دو صورت موضعی و خورکی (یا هر دو همزمان) به کار روند، با توجه به شدت بیماری میتوان از شربت  دیفن هیدرامین و هیدروکسی زین در اطفال (دوزاژ بر اساس جدول) و قرص کلرفنیر آمین، هیدروکسی زین یا دیگر انواع آنتی هیستامینها در بزرگسالان استفاده کرد. می توان از محلول یا پماد کالامین-دی هم بصورت موضعی در مناطق ملتهب تر استفاده کرد (بهتر است در مناطقی که در مرحله قبل از بروز وزیکول/تاول  هستند استفاده شود.) ۳- ضد ویروسها: هرچند آبله مرغان منشاء ویروسی دارد، اما استفاده از داروهای ضد ویروس در موارد ابتلا به آبله مرغان چندان توصیه نشده است. اما در افرادی که داراری ضعف ایمنی هستند، سالمندان و کودکان و بزرگسالانی که علائم شدیدی دارند، با تشخیص پزشک می توان از ضدویروسها هم استفاده کرد.دوزاژ و اشکال این ضد ویروسها به این شرح است: آسیکلوویر (تزریقی۲۵۰ م گ – قرص ۲۰۰ و ۴۰۰ میلی گرمی-پماد چشمی – پماد جلدی) در کودکان حدود ۵mg/kg و در بالغین نیز بسته به شدت بیماری از ۵ تا ۱۰mg/kg هر ۸ ساعت برای ۷ تا ۱۰ روز ویدارابین (در موراد شدیدتر، در اشکال تزریقی و پماد های جلدی و چشمی) در موارد شدید به میزان ۱۰mg/kg/day بصورت آهسته انفوزیون میشود (برای موارد  بستری بیمارستانی) آمانتادین (کپسول۱۰۰ م گ) در بالغین ۱۰۰ میلی گرم هر ۱۲ ساعت تا دو هفته ۴- محلولهای خشک کننده: برخی محلولهای نظیر آب دالیبور می توانند برای کمک به ترمیم و ضدعفونی وزیکولها و جراحات سطحی به کار روند. این محلولهای نباید در مجاورت مخاطات استفاده شوند. ۵- استراحت و ایزولاسیون: فرد مبتلا به آبله مرغان (مخصوصا اگر بزرگسال باشد) باید به خوبی استراحت کند و از تماس با اطرافیان بویژه کسانی که سابقه ابتلا به آبله مرغان ندارند و مخصوصا افراد دارای ضعف ایمنی و  خانمهای باردار پرهیز کنند. مدت ایزولاسیون حدود یک تا دو هفته در نظر گرفته می شود. >>> در موراد شدید ممکن است نیاز به استفاده از ایمونوگلوبینهای تزریقی باشد. واکسیناسیون: واکسیناسیون در موارد زیر توصیه میشود: - اطفال ...

  • قوانین ایزولاسیون بیماران

    اتخاذ خط مشی عملی برای جلوگیری از انتقال عفونت در بیمارستان بر اساس راههای انتقال عفونت Category specifip : این طبقه بندی بر اساس راه انتقال بیماری و اپیدمیولوژی آن می باشد بکار گیری آن آسان و از معایب آن جداسازی بیش از حد یا (over isolation) می باشد. شش گروه ایزولاسیون در این روش جای می گیرند: 1- جداسازی مطلق (stric I.) ، جداسازی تنفسی (respiralory I.) ، جداسازی تماسی (contact I) 2- جداسازی سل (A.F.B.I) ، احتیاطهای روده ای (Entricp) ، احتیاطهای ترشحی(درناژ) section.PDionage  احتیاطهای عمومی : بر این اساس تمام بیماران بالقوه عفونی در نظر گرفته می شوند و به پرسنل توصیه می شود که در مواقعی که احتمال آلودگی با خون و بعضی مایعات وجود دارد از محافظهای مناسب استفاده نمایند. (عینک، گان، دستکش) که بطور خلاصه 1- درصورت مواجهه با هر نوع از مایعات بدنی و میان بافتی برای نمونه (پریکارد، CSF، منی، مخاط، ترشحات واژینال، آمینوتیک یا هر نوع مایع بدن در مواقعی که احتمال مواجهه با پوست یا مخاط وجود دارد از مخاط استفاده کنند. 2- در حین جمع آوری سطوح و مواد آلوده به خون 3- در حین کاری که احتمال پاشیده شدن ترشحات خون آلوده وجود دارد از گان و عینک و ماسک استفاده کنید. 4- پس از تماس با هر بیمار دستکش را تعویض و دستها را شستشو دهند از دستکش ها نباید استفاده مجدد کرد و یا شسته شوند. 5- حین استفاده یا جمع آوری وسایل یا لوازم نوک تیز و دفع آن احتیاط کرد یا دچار آسیب نشوند و جهت جمع آوری از ظرفهای مقاوم در مقابل سوراخ شدگی استفاده کرد. 6- اگر پرسنل زخم باز یا ضایعات اگزودایتو دارند باید از مراقبت مستقیم بیمار و نیز جمع آوری لوازم وی خودداری کرد. در سالهای اخیر دو سیستم جداسازی ایجاد شده 1- رعایت احتیاطهای استاندارد Precations standard 2- رعایت احتیاط بر اساس راه انتقال عفونت 1- رعایت احتیاطهای استاندارد: باید هنگام مراقبت از تمام بیماران بستری چه عفونت داشته باشند چه نداشته باشند در بیمارستان بکار گرفته می شود که شامل موارد زیر است: 1- خون تمام مایعات بدن و ترشحات و مواد دفعی بدن بجز عرق (بدون درنظر گرفتن خون قابل رؤیت در داخل آنها) 2- پوست آسیب دیده 3- مخاط 4- شستن دستها : که بدلیل انتقال اکثر موارد عفونتهای بیمارستانی از طریق تماس بویژه با دست پرسنل، شستن دستها مهمترین راه پیشگیری از عفونت بیمارستانی است که برای حفظ بهداشت دستهای پرسنل باید امکانات لازم جهت ضدعفونی کردن دستها (hand rub) وجود داشته باشد و از مواد حاوی الکل استفاده شود. نکته 1: استفاده از دستکش ، ماسک، محافظ چشم، محافظ صورت، گان در زمانی که احتمال انتقال عفونت و یا پاشیده شدن ترشحات و تماس با پوست یا مخاط بیمار باشد الزامی است. نکته ...