فروش پیکان کرمانشاه
سرگذشت پیکان از ابتدا تاکنون
“پیکان” وسیله نقلیه‌ای است که به جرأت می‌توان گفت کمتر ایرانی را می‌شود پیدا کرد که برای یک‌بار هم که شده سوار آن نشده باشد، خیلی‌ها با آن مسافرت و میهمانی رفته‌اند، عروسی کرده‌اند و عزا گرفته‌اند؛ “پیکان” ماشین خاطرات نسل دیروز ایران است.ترمز ABS و کیسه هوا نداشت، شیشه‌هایش هم با یک دستگیره زمخت بالا و پایین می‌شد، نه از کولر خبری بود و نه از فرمان هیدرو‌لیک، این همراه ۳۸ ساله ایرانی‌ها کم‌کم کارش به جایی رسیده بود که بچه‌های امروزی با زدن اتهام بی‌کلاس بودن، هر ماشینی را به “پیکان” ترجیح می‌دانند؛ شیشه‌های برقی و دودی بنز و ما‌کسیما و موهاوی و جنسیس، این روزها با بزرگ و کوچک چه‌ها که نمی‌کند. وقتی کرایسلر پیکان تولید می کرد پیکانی مخصوص مسابقه رالی پیکان کنار یک سوناتا در استرالیا پیکان با پلاک عبور موقت بلیغ ایران خودرو برای پیکان وقتی در مسابقات شتاب (Drag) شرکت می کرد نمایی از پارکینگ ایران ناسیونال استیشن سفید برفی پیکان استیشن شش درب هانتر فرمان راست با آینه هایی بی نظیر پیکان دو درب با سقفی کوتاه به سبک اسپرت ها آن روزها از مدیرکل و کارمند بانک و بازاری که پولدار باشند گرفته تا معلم و مسافر‌کش و جوان بیکار، همه “پیکان” داشتند و از پشت شیشه‌های این همسفر مهربان و البته جان‌سخت دنیا را یک‌رنگ می‌دیدند.عمر این ماشین خاطرات ایرانیان اما در ۳۸ سالگی به پایان رسید، همه دشمنش شده بودند هر‌کسی چیزی بارش می‌کرد؛ “دیگر فرسوده شده”، “ایمنی ندارد”، “هوا را آلوده می‌کند”، “مصرفش بالا است” و هزار و یک انگ مربوط و نا‌مربوط دیگر که عاقبت نفسش را گرفت. همه به راحتی از کنارش گذشتیم. در جشن توقف تولید “پیکان” خیلی‌ها حاضر بودند، از وزیر صنایع دولت اصلاحات و معاو‌نش گرفته تا رئیس سازمان حفاظت محیط زیست و رئیس سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران؛ خبرنگاران هم طبق معمول یک پای ثابت قضیه بودند. دولت قاطعانه پای خروج “پیکان” از چرخه تولید ایستاد و حتی تندر ۹۰ را هم به‌عنوان جانشین معرفی کرد و بالاخره آقای وزیر صنایع زیر باران فلاش دوربین عکاسان، ۲۵ اردیبهشت ۸۴ روی بدنه آخرین “پیکان” نوشت: “پیکان ارابه‌ای بود که صنعت خودرو بر دوش آن شکل گرفت و امروز به موزه می‌رود تا نظاره‌گر اعتلای این صنعت باشد”.با پیش آمدن مشکلاتی در قرارداد تولید تندر ۹۰ و به تأخیر افتادن تولید، پژو RD با بدنه پژو و موتور پیکان به میدان آمد اما جای پیکان را نگرفت هیچ، آبروی پژو را هم به خطر انداخت. ترفند تغییر نام این بینوا به “روآ” و ادعای تقویت موتور هم نتوانست تغییرات چندانی در ...
سرگذشت پیکان از ابتدا تاکنون(درسی)
“پیکان” وسیله نقلیه‌ای است که به جرأت می‌توان گفت کمتر ایرانی را می‌شود پیدا کرد که برای یک‌بار هم که شده سوار آن نشده باشد، خیلی‌ها با آن مسافرت و میهمانی رفته‌اند، عروسی کرده‌اند و عزا گرفته‌اند؛ “پیکان” ماشین خاطرات نسل دیروز ایران است.ترمز ABS و کیسه هوا نداشت، شیشه‌هایش هم با یک دستگیره زمخت بالا و پایین می‌شد، نه از کولر خبری بود و نه از فرمان هیدرو‌لیک، این همراه ۳۸ ساله ایرانی‌ها کم‌کم کارش به جایی رسیده بود که بچه‌های امروزی با زدن اتهام بی‌کلاس بودن، هر ماشینی را به “پیکان” ترجیح می‌دانند؛ شیشه‌های برقی و دودی بنز و ما‌کسیما و موهاوی و جنسیس، این روزها با بزرگ و کوچک چه‌ها که نمی‌کند. وقتی کرایسلر پیکان تولید می کرد پیکانی مخصوص مسابقه رالی پیکان کنار یک سوناتا در استرالیا پیکان با پلاک عبور موقت بلیغ ایران خودرو برای پیکان وقتی در مسابقات شتاب (Drag) شرکت می کرد نمایی از پارکینگ ایران ناسیونال استیشن سفید برفی پیکان استیشن شش درب هانتر فرمان راست با آینه هایی بی نظیر پیکان دو درب با سقفی کوتاه به سبک اسپرت ها آن روزها از مدیرکل و کارمند بانک و بازاری که پولدار باشند گرفته تا معلم و مسافر‌کش و جوان بیکار، همه “پیکان” داشتند و از پشت شیشه‌های این همسفر مهربان و البته جان‌سخت دنیا را یک‌رنگ می‌دیدند.عمر این ماشین خاطرات ایرانیان اما در ۳۸ سالگی به پایان رسید، همه دشمنش شده بودند هر‌کسی چیزی بارش می‌کرد؛ “دیگر فرسوده شده”، “ایمنی ندارد”، “هوا را آلوده می‌کند”، “مصرفش بالا است” و هزار و یک انگ مربوط و نا‌مربوط دیگر که عاقبت نفسش را گرفت. همه به راحتی از کنارش گذشتیم.در جشن توقف تولید “پیکان” خیلی‌ها حاضر بودند، از وزیر صنایع دولت اصلاحات و معاو‌نش گرفته تا رئیس سازمان حفاظت محیط زیست و رئیس سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران؛ خبرنگاران هم طبق معمول یک پای ثابت قضیه بودند.دولت قاطعانه پای خروج “پیکان” از چرخه تولید ایستاد و حتی تندر ۹۰ را هم به‌عنوان جانشین معرفی کرد و بالاخره آقای وزیر صنایع زیر باران فلاش دوربین عکاسان، ۲۵ اردیبهشت ۸۴ روی بدنه آخرین “پیکان” نوشت: “پیکان ارابه‌ای بود که صنعت خودرو بر دوش آن شکل گرفت و امروز به موزه می‌رود تا نظاره‌گر اعتلای این صنعت باشد”.با پیش آمدن مشکلاتی در قرارداد تولید تندر ۹۰ و به تأخیر افتادن تولید، پژو RD با بدنه پژو و موتور پیکان به میدان آمد اما جای پیکان را نگرفت هیچ، آبروی پژو را هم به خطر انداخت. ترفند تغییر نام این بینوا به “روآ” و ادعای تقویت موتور هم نتوانست تغییرات چندانی در اقبال به آن ...
سرگذشت پیکان از ابتدا تاکنون +تصاویر
سرگذشت پیکان از ابتدا تاکنون “پیکان” وسیله نقلیه‌ای است که به جرأت می‌توان گفت کمتر ایرانی را می‌شود پیدا کرد که برای یک‌بار هم که شده سوار آن نشده باشد، خیلی‌ها با آن مسافرت و میهمانی رفته‌اند، عروسی کرده‌اند و عزا گرفته‌اند؛ “پیکان” ماشین خاطرات نسل دیروز ایران است.ترمز ABS و کیسه هوا نداشت، شیشه‌هایش هم با یک دستگیره زمخت بالا و پایین می‌شد، نه از کولر خبری بود و نه از فرمان هیدرو‌لیک، این همراه ۳۸ ساله ایرانی‌ها کم‌کم کارش به جایی رسیده بود که بچه‌های امروزی با زدن اتهام بی‌کلاس بودن، هر ماشینی را به “پیکان” ترجیح می‌دانند؛ شیشه‌های برقی و دودی بنز و ما‌کسیما و موهاوی و جنسیس، این روزها با بزرگ و کوچک چه‌ها که نمی‌کند. وقتی کرایسلر پیکان تولید می کرد پیکانی مخصوص مسابقه رالی پیکان کنار یک سوناتا در استرالیا پیکان با پلاک عبور موقت بلیغ ایران خودرو برای پیکان وقتی در مسابقات شتاب (Drag) شرکت می کرد نمایی از پارکینگ ایران ناسیونال استیشن سفید برفی پیکان استیشن شش درب هانتر فرمان راست با آینه هایی بی نظیر پیکان دو درب با سقفی کوتاه به سبک اسپرت ها آن روزها از مدیرکل و کارمند بانک و بازاری که پولدار باشند گرفته تا معلم و مسافر‌کش و جوان بیکار، همه “پیکان” داشتند و از پشت شیشه‌های این همسفر مهربان و البته جان‌سخت دنیا را یک‌رنگ می‌دیدند.عمر این ماشین خاطرات ایرانیان اما در ۳۸ سالگی به پایان رسید، همه دشمنش شده بودند هر‌کسی چیزی بارش می‌کرد؛ “دیگر فرسوده شده”، “ایمنی ندارد”، “هوا را آلوده می‌کند”، “مصرفش بالا است” و هزار و یک انگ مربوط و نا‌مربوط دیگر که عاقبت نفسش را گرفت. همه به راحتی از کنارش گذشتیم. در جشن توقف تولید “پیکان” خیلی‌ها حاضر بودند، از وزیر صنایع دولت اصلاحات و معاو‌نش گرفته تا رئیس سازمان حفاظت محیط زیست و رئیس سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران؛ خبرنگاران هم طبق معمول یک پای ثابت قضیه بودند. دولت قاطعانه پای خروج “پیکان” از چرخه تولید ایستاد و حتی تندر ۹۰ را هم به‌عنوان جانشین معرفی کرد و بالاخره آقای وزیر صنایع زیر باران فلاش دوربین عکاسان، ۲۵ اردیبهشت ۸۴ روی بدنه آخرین “پیکان” نوشت: “پیکان ارابه‌ای بود که صنعت خودرو بر دوش آن شکل گرفت و امروز به موزه می‌رود تا نظاره‌گر اعتلای این صنعت باشد”.با پیش آمدن مشکلاتی در قرارداد تولید تندر ۹۰ و به تأخیر افتادن تولید، پژو RD با بدنه پژو و موتور پیکان به میدان آمد اما جای پیکان را نگرفت هیچ، آبروی پژو را هم به خطر انداخت. ترفند تغییر نام این بینوا به “روآ” و ادعای تقویت موتور ...
بازگشت خـودروی خاطـرات به خیـابان‌ها
بازگشت خـودروی خاطـرات به خیـابان‌ها فارس: افزایش افسارگسیخته قیمت خودرو در چند ماه اخیر ذهن بسیاری از مردم را بار دیگر متوجه "پیکان"، ماشین خاطرات ایرانیان کرد. جهانیان مردم ایران زمین را به قدرشناس بودن می‌شناسند و این مردم بارها ثابت کرده‌اند که دیگر ملل در مورد آنها اشتباه قضاوت نکرده‌اند اما باید اذعان کنیم حداقل در یک مورد این قدرشناسی صادق نیست. "پیکان" وسیله نقلیه‌ای است که به جرأت می‌توان گفت کمتر ایرانی را می‌شود پیدا کرد که برای یک‌بار هم که شده سوار آن نشده باشد، خیلی‌ها با آن مسافرت و میهمانی رفته‌اند، عروسی کرده‌اند و عزا گرفته‌اند؛ "پیکان" ماشین خاطرات نسل دیروز ایران است. ترمز ABS و کیسه هوا نداشت، شیشه‌هایش هم با یک دستگیره زمخت بالا و پایین می‌شد، نه از کولر خبری بود و نه از فرمان هیدرو‌لیک، این همراه 38 ساله ایرانی‌ها کم‌کم کارش به جایی رسیده بود که بچه‌های امروزی با زدن اتهام بی‌کلاس بودن، هر ماشینی را به "پیکان" ترجیح می‌دانند؛ شیشه‌های برقی و دودی بنز و ما‌کسیما و موهاوی و جنسیس، این روزها با بزرگ و کوچک چه‌ها که نمی‌کند. آن روزها از مدیرکل و کارمند بانک و بازاری که پولدار باشند گرفته تا معلم و مسافر‌کش و جوان بیکار، همه "پیکان" داشتند و از پشت شیشه‌های این همسفر مهربان و البته جان‌سخت دنیا را یک‌رنگ می‌دیدند. عمر این ماشین خاطرات ایرانیان اما در 38 سالگی به پایان رسید، همه دشمنش شده بودند هر‌کسی چیزی بارش می‌کرد؛ "دیگر فرسوده شده"، "ایمنی ندارد"، "هوا را آلوده می‌کند"، "مصرفش بالا است" و هزار و یک انگ مربوط و نا‌مربوط دیگر که عاقبت نفسش را گرفت. همه به راحتی از کنارش گذشتیم. در جشن توقف تولید "پیکان" خیلی‌ها حاضر بودند، از وزیر صنایع دولت اصلاحات و معاو‌نش گرفته تا رئیس سازمان حفاظت محیط زیست و رئیس سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران؛ خبرنگاران هم طبق معمول یک پای ثابت قضیه بودند. دولت قاطعانه پای خروج "پیکان" از چرخه تولید ایستاد و حتی تندر 90 را هم به‌عنوان جانشین معرفی کرد و بالاخره آقای وزیر صنایع زیر باران فلاش دوربین عکاسان، 25 اردیبهشت 84 روی بدنه آخرین "پیکان" نوشت: "پیکان ارابه‌ای بود که صنعت خودرو بر دوش آن شکل گرفت و امروز به موزه می‌رود تا نظاره‌گر اعتلای این صنعت باشد". با پیش آمدن مشکلاتی در قرارداد تولید تندر 90 و به تأخیر افتادن تولید، پژو RD با بدنه پژو و موتور پیکان به میدان آمد اما جای ...
تاریخچه کارخانه ایران خودرو (IKCO)
گروه صنعتی ایران خودرو (ایران ناسیونال پیشین) در ۱۲ مهرماه سال ۱۳۴۱ توسط برادران خیامی، احمد خیامی، محمود خیامی و حسن خیامی با هدف تأسیس و ادارهٔ کارخانجات به منظور تولید و تهیهٔ انواع خودرو، قطعات مربوط به آنها، فروش و صدور محصولات و با سرمایه‌ای در حدود ۱۰ میلیون تومان در خیابان اکباتان تهران تأسیس شد. این شرکت در اسفند ۱۳۴۲ با تولید اتوبوس کار خود را آغاز کرد. بعد از این مدیران شرکت بر آن شدند تا با کارخانه‌های دنیا ارتباط برقرار کرده و خودرویی برای قشر متوسط مردم تولید کنند. شرکت‌های فورد، پژو، فولکس و تالبوت از جمله گزینه‌هایی بودند که با آنها تماس برقرار شد. در نهایت در سال ۱۳۴۵ قراردادی با شرکت تالبوت در مورد مونتاژ و ساخت خودرو پیکان که نام انگلیسی آن هیلمن بود به امضا رسید. با وارد شدن قطعات از تالبوت انگلستان که در آن موقع زیرمجموعه شرکت کرایسلر آمریکا بود، در اردیبهشت ۱۳۴۶ تولید پیکان با ظرفیت ۶۰ هزار دستگاه آغاز شد و به تدریج به ۱۲۰ هزار دستگاه افزایش یافت. گروه صنعتی ایران خودرو بزرگ‌ترین شرکت خودرو سازی ایران است که به طور متوسط ۵۰ تا ۵۵ درصد تولید خودرو ایران را به طور دائم به خود اختصاص داده‌است. این شرکت علاوه بر سایت اصلی که در کیلومتر ۱4 جاده مخصوص تهران - کرج واقع است در شهرهای مشهد، شیراز، تبریز، کرمانشاه و مازنداران نیز دارای پایگاه‌های تولید خودرو است. این گروه در زمینه صنایع ریلی هم فعالیت دارد. تاريخچه شركت سايپا اشنایی با زندگی نامه موسسین ایران خودرو
بازگشت خـودروی خاطـرات به خیـابان‌ها
بازگشت خـودروی خاطـرات به خیـابان‌ها فارس: افزایش افسارگسیخته قیمت خودرو در چند ماه اخیر ذهن بسیاری از مردم را بار دیگر متوجه "پیکان"، ماشین خاطرات ایرانیان کرد. جهانیان مردم ایران زمین را به قدرشناس بودن می‌شناسند و این مردم بارها ثابت کرده‌اند که دیگر ملل در مورد آنها اشتباه قضاوت نکرده‌اند اما باید اذعان کنیم حداقل در یک مورد این قدرشناسی صادق نیست."پیکان" وسیله نقلیه‌ای است که به جرأت می‌توان گفت کمتر ایرانی را می‌شود پیدا کرد که برای یک‌بار هم که شده سوار آن نشده باشد، خیلی‌ها با آن مسافرت و میهمانی رفته‌اند، عروسی کرده‌اند و عزا گرفته‌اند؛ "پیکان" ماشین خاطرات نسل دیروز ایران است. ترمز ABS و کیسه هوا نداشت، شیشه‌هایش هم با یک دستگیره زمخت بالا و پایین می‌شد، نه از کولر خبری بود و نه از فرمان هیدرو‌لیک، این همراه 38 ساله ایرانی‌ها کم‌کم کارش به جایی رسیده بود که بچه‌های امروزی با زدن اتهام بی‌کلاس بودن، هر ماشینی را به "پیکان" ترجیح می‌دانند؛ شیشه‌های برقی و دودی بنز و ما‌کسیما و موهاوی و جنسیس، این روزها با بزرگ و کوچک چه‌ها که نمی‌کند.آن روزها از مدیرکل و کارمند بانک و بازاری که پولدار باشند گرفته تا معلم و مسافر‌کش و جوان بیکار، همه "پیکان" داشتند و از پشت شیشه‌های این همسفر مهربان و البته جان‌سخت دنیا را یک‌رنگ می‌دیدند. عمر این ماشین خاطرات ایرانیان اما در 38 سالگی به پایان رسید، همه دشمنش شده بودند هر‌کسی چیزی بارش می‌کرد؛ "دیگر فرسوده شده"، "ایمنی ندارد"، "هوا را آلوده می‌کند"، "مصرفش بالا است" و هزار و یک انگ مربوط و نا‌مربوط دیگر که عاقبت نفسش را گرفت. همه به راحتی از کنارش گذشتیم.در جشن توقف تولید "پیکان" خیلی‌ها حاضر بودند، از وزیر صنایع دولت اصلاحات و معاو‌نش گرفته تا رئیس سازمان حفاظت محیط زیست و رئیس سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران؛ خبرنگاران هم طبق معمول یک پای ثابت قضیه بودند.دولت قاطعانه پای خروج "پیکان" از چرخه تولید ایستاد و حتی تندر 90 را هم به‌عنوان جانشین معرفی کرد و بالاخره آقای وزیر صنایع زیر باران فلاش دوربین عکاسان، 25 اردیبهشت 84 روی بدنه آخرین "پیکان" نوشت: "پیکان ارابه‌ای بود که صنعت خودرو بر دوش آن شکل گرفت و امروز به موزه می‌رود تا نظاره‌گر اعتلای این صنعت باشد". با پیش آمدن مشکلاتی در قرارداد تولید تندر 90 و به تأخیر افتادن تولید، پژو RD با بدنه پژو و موتور پیکان به میدان آمد اما جای پیکان را نگرفت هیچ، آبروی پژو را هم به خطر انداخت. ترفند تغییر نام این بینوا به "روآ" و ادعای تقویت موتور هم نتوانست تغییرات چندانی در اقبال به آن ایجاد کند.در این ...
تاریخجه ایران خودرو
گروه صنعتی ایران خودرو (ایران ناسیونال پیشین) در ۱۲ مهرماه سال ۱۳۴۱ توسط برادران خیامی، احمد خیامی، محمود خیامی و حسن خیامی با هدف تأسیس و ادارهٔ کارخانجات به منظور تولید و تهیهٔ انواع خودرو، قطعات مربوط به آنها، فروش و صدور محصولات و با سرمایه‌ای در حدود ۱۰ میلیون تومان در خیابان اکباتان تهران تأسیس شد. این شرکت در اسفند ۱۳۴۲ با تولید اتوبوس کار خود را آغاز کرد. بعد از این مدیران شرکت بر آن شدند تا با کارخانه‌های دنیا ارتباط برقرار کرده و خودرویی برای قشر متوسط مردم تولید کنند. شرکت‌های فورد، پژو، فولکس و تالبوت از جمله گزینه‌هایی بودند که با آنها تماس برقرار شد. در نهایت در سال ۱۳۴۵ قراردادی با شرکت تالبوت در مورد مونتاژ و ساخت خودرو پیکان که نام انگلیسی آن هیلمن بود به امضا رسید. با وارد شدن قطعات از تالبوت انگلستان که در آن موقع زیرمجموعه شرکت کرایسلر آمریکا بود، در اردیبهشت ۱۳۴۶ تولید پیکان با ظرفیت ۶۰ هزار دستگاه آغاز شد و به تدریج به ۱۲۰ هزار دستگاه افزایش یافت.[۲]گروه صنعتی ایران خودرو بزرگ‌ترین شرکت خودرو سازی ایران و خاورمیانه‌است که به طور متوسط ۵۰ تا ۵۵ درصد تولید خودرو ایران را به طور دائم به خود اختصاص داده‌است. این شرکت علاوه بر سایت اصلی که در کیلومتر ۱۴ بزرگراه شهید لشگری واقع است در شهرهای مشهد، شیراز، تبریز، کرمانشاه و مازنداران نیز دارای پایگاه‌های تولید خودرو است. این گروه در زمینه صنایع ریلی هم فعالیت دارد.