تصـاویری نایاب از طهـران قدیـم

عکسهای زیر توسط جعفر شهیدی در زمان قاجارایه از طهران قدیم گرفته شده است

دروازه گمرک

اگر تا دم دم های غروب خودت را به شهر می رساندی، می توانستی وارد شوی، وگرنه باید همان بیرون شهر و پشت دروازه های بسته می ماندی و شب را با ترس حمله دزدان و حرامی ها صبح می کردی!
یا اگر دلت می آمد ـ که باید میآمد ـ سرکیسه را شل و دروازه بانان را با سکه های زردرنگ راضی می کردی تا در را باز کنند و به تو اجازه ورود بدهند. به هر حال در روزگاری که برای محافظت از شهر در مقابل مهاجمان و یاغی ها، دور تا دور شهر را برج و باروهای مرتفع و خندقهای عمیق گرفته بودند و دروازه ها تنها ورودی های شهر به حساب می آمدند، دروازه ها از بعد از اذان صبح تا 2، 3 ساعت بعد از غروب آفتاب باز بودند و تو باید به موقع خودت را می رساندی تا بتوانی از زیر طاق های کاشی کاری شده آنها عبور کنی.

مدرسه

پهلوان معرکه گیر برای کسب روزی با یک خرس در خیابانهای تهران کشتی می گیرد.

مظفرالدین شاه در باغچه خانه ای نه چندان مجلل استراحت می کند.

اداره پست طهران قدیم

بازار پارچه فروشان-طهران

عطاری-طهران-قاجاریه
تزیینات با صابون سفید !

بستنی - طهران

میدان رژه - طهران

مظفرالدین شاه

بازار طهران

معتادان بی خانمان قاجاری

کرسی

حمام سال 1250

پهلوانان نمی میرند....سال 1298

اولین واگن اسبی به همراه مسافرین

یک مغازه فروش لباس دست دوم-سال 1286

تصویر پرورش دهنده بوقلمون که گله خود را برای فروش به خیابانهای طهران آورده است.
سال 1300 خورشیدی

تصویری نادر از یک نمای خیابانی از طهران در عهد ناصری-1287
در تصویر نانوایی سنگک قدیمی،آجیل فروشی(؟)،چراغ روشنایی و ... به چشم می خورد...

اجتماع شهروندان در تراموا در منطقه شمال طهران -سال 1300

مغازه تریاک فروشی در روستا

بررسی گل خشخاش برای برداشت تریاک.

در ایران تا سده‌ی هجدهم و اوایل قرن نوزدهم، کشت خشخاش و تولید تریاک، به منظور مصرف داخلی بود؛ اما از نیمه‌ی دوم قرن نوزدهم، کشت تریاک در جایگاه محصولی ارزآور، مورد توجه قرارگرفت. در اواخر سده‌ی نوزدهم و اوا
یل قرن بیستم، ایران یکی از اعضای بسیار فعال تجارت جهانی تریاک شمرده می‌شد و اقتصاد کشور تا حد زیادی به تولید و صدور تریاک وابسته بود.
در تاریخ 23م اسفند 1289/ 12م ربیع‌الاول 1329، قانون تحدید تریاک به تصویب رسید که طی آن، در مدت ۸ سال مصرف شیره، ممنوع و استعمال تریاک، تنها به منظور مصرف طبی، مجاز شناخته شد. دولت برای مصرف مواد، مالیات در نظر گرفت و برای معتادان، کارت سهمیه صادر کرد. اما این اقدام به کاهش مصرف مواد نینجامید بلکه قاچاق آن را رواج داد. در این میان در سال ۱۳۰۱ش.، قانون منع واردات مواد مخدر تصویب شد.
پس از تشکیل جامعه‌ی ملل، مسئله‌ی تریاک، مورد توجه جامعه‌ی جهانی قرار گرفت و ایران، به عنوان یکی از تولیدکنندگان اصلی هدف برنامه‌ی کاهش تولید بود. شش سال بعد یعنی سال ۱۳۰۷ش.، قانون جدید �#1575;نحصار دولتی تریاک�#1548; از تصویب گذشت که بر این اساس، دولت ایران می‌بایست به‌تدریج اراضی زیر کشت خشخاش را کاهش می‌داد. به دنبال گسترش ابعاد مسئله‌ی اعتیاد و ناچیز بودن درآمد حاصل از صدور تریاک برای دولت �#1602;انون منع کشت خشخاش و استعمال تریاک�#1548; در سال ۱۳۳۴ تصویب و به اجرا گذاشته شد.

مظفرالدین شاه در فرنگ